اوره = urea

urea = اوره

CENTAUREA CYANUS = زغال اخته, گل ذرت

Cornflower, Centaurea cyanus = گل گندم آبی

ECHINACEA ANGUSTIFOLIA, ECHINACEA PURPUREA = گل اکیناسه

consultation = مشاوره

consultation card = فرم مشاوره که روی مقوا چاپ شده است

follow up consultation = مشاوره پیگیری

Prior to a facial you must conduct a consultation and skin analysis which will help you determine skin type = قبل از انجام فیشال باید مشاوره و آنالیز پوست انجام دهید تا نوع پوست تعیین شود

consultation card = فرم مشاوره که روی مقوا چاپ شده است

follow up consultation = مشاوره پیگیری

urea
اوره

 یکی از کاربردهای اوسرین، تولید لوسیون های بدن است. مثل لوسیون بدن ثمین محصول شرکت گل افشان آرایش که دارای اوسرین، آمونیوم لاکتات و اوره می باشد.

 مهم ترین عامل در نگهداری آب پوست و جلوگیری از تبخیر آن مربوط به عوامل مرطوب کننده طبیعی پوست یا NMF است که در داخل سلول های طبقه شاخی قرار گرفته است. این مواد حدود 30-20 درصد وزن خشک کورنئوسیت ها را تشکیل می دهند. بسیاری از این مواد از هیدرولیز فیلاگرین (filaggrine) بدست می اید. این پروتئین غنی از اسیدهای آمینه هیستیدین و گلوتامین است که در هیالوکراتین یافت می شود. فیلاگرین در لایه های پایینی اپیدرم نقش ساختمانی دارد ولی در لایه شاخی به آمینواسیدهای جاذب الرطوبه و با توان اتصال به آب بالا می شکند. از جمله این اسیدهای آمینه می توان به هیستیدین، گلوتامین و آرژینین اشاره نمود استفاده تبلیغاتی از عوامل مرطوب کننده طبیعی این ها موادی هستند که به طور طبیعی در داخل پوست قرار دارند. موادی مثل اوره، اسید لاکتیک و فسفولیپیدها. این مواد بهانه خوبی برای تبلیغ برخی شرکت های تولیدکننده مواد آرایشی شده است. اوره در لایه شاخی پوست وجود دارد و اسیدلاکتیک باعث نرم شدن لایه شاخی پوست می شود. وقتی چربی های پوست کم می شود، عمل سدی لایه شاخی مختل می شود و رطوبت پوست از دست می رود. گفته می شود که فسفولیپیدها باعث نفوذ ترکیبات مرطوب کننده به پوست شده و رطوبت پوست را نگه می دارند.

 در این سه نوع مرطوب کننده، این مدل که جاذب الرطوبه هستند و ترکیبی هستند که کلا بر پایه آب هستند، برای پوست های چرب مناسب اند. من این را در اسلاید بعدی تقسیم بندی کردم. انواع ترکیبات جاذب الرطوبه ای (HUMECTANTS) را که وجود دارد اینجا به طور کامل تقسیم بندی کردیم. به دو نوع نفوذکننده و سطحی تقسیم بندی کردم. نفوذکننده منظورم ترکیباتی مثل سوربیتول، گلیسیرین و پروپیلن گلایکول هستند که اندازه آنها کوچک است. برحسب اندازه شان در لایه های مختلف سطحی پوست نفوذ می کنند و یک سری ترکیباتی هستند که به آنها NMF می گویند که مخفف کلماتnatural moisturizing factor است و اینها مرطوب کننده هایی هستند که در خود پوست وجود دارند و رطوبت پوست را نگه می دارند؛ مثل اوره، لاکتیک اسید و سدیم PCA و در کرم ها از اینها استفاده می شود. کرم های مرطوب کننده پوست چرب ترکیباتی هستند که روی اینها بیشتر مانور داده اند. باز یک قسمتی هم از اینها هست که نفوذش کمتر از سبک ها است. از جنس ماکرومولکول هستند، مثل هیالوروئیک اسید و کلاژن هایی که سطحی هستند و اینها ترکیباتی هستند که رطوبت آب را به خود جذب می کند. یادمان باشد که پوست چرب احتیاج به مرطوب کننده دارد و یکی از تشنه ترین پوست ها است زیرا خیلی ها فکر می کنند که پوست چرب نیاز به مرطوب کننده ندارد و به آن رطوبت نمی رسانند.

 تفاوت کرم های روز و کرم های شب چیست؟ نیاز پوست در هنگام روز با نیاز روز در هنگام شب متفاوت است. کرم های مرطوب کننده روز باید به میزان سبک تری روی پوست قرار بگیرند و بدون لغزش از آرایش شما محافظت کنند. محصولات آرایشی بهداشتی مناسب روز، حاوی آنتی اکسیدانها و ترکیبات محافظی هستند که از پوست در برابر آفتاب محافظت می کنند. محصولات شب دارای فرمولاسیونی هستند که به پوست در حال استراحت مزایای بیشتری بدهند. خواب زمانی است که تمام بدن از جمله پوست در حال بازیابی و استراحت است. محصولات شب طوری طراحی می شوند که مزایای مثبت خواب شبانه را افزایش دهند. زیرا هنگام شب شما نگران پاک شدن آرایش خود نیستید. همچنین از اینکه پوستتان برق بزند، احساس بدی ندارید. در هنگام خواب، جریان خون به سطح پوست نزدیکتر است. اگرچه محصولات آرایشی به اعماق پوست و جریان خون نفوذ نمی کنند، اما می توانند گردش خون مویرگی را افزایش دهند. اما اگر ترجیح می دهید فقط یک محصول بخرید که هم شب استفاده کنید و هم روز، محصول مناسب روز را بخرید. چون محصولات روز را در شب نیز می توان استفاده نمود. اما بهتر است هم کرم های روز و هم کرم های شب را داشته باشید. کرمهای روز حاوی فیلتر ضد آفتاب ولی کرمهای شب حاوی ویتامین ها و مواد مغذی مفید برای پوست است . تا در طول شب بر روی پوست مانده و تأثیر خود را ظاهر کنند. آیا نحوه به کار بردن کرم مرطوب کننده مهم است؟ مثلاً ماساژ دادن در جهت بالا و بیرون صورت؟ شیوه مالیدن اهمیت چندانی ندارد. به طور کلی نباید با مالیدن شدید، پوست را تخریب کرد. فرقی ندارد در چه جهتی باشد. عامل مرطوب کننده طبیعی که در تبلیغات برخی کرم ها از آن یاد می شود چه مفهومی دارد؟ این ها موادی هستند که به طور طبیعی در داخل پوست قرار دارند. موادی مثل اوره، اسید لاکتیک و فسفولیپیدها. این مواد بهانه خوبی برای تبلیغ برخی شرکت های تولیدکننده مواد آرایشی شده است. اوره در لایه شاخی پوست وجود دارد و اسیدلاکتیک باعث نرم شدن لایه شاخی پوست می شود. وقتی چربی های پوست کم می شود، عمل سدی لایه شاخی مختل می شود و رطوبت پوست از دست می رود. گفته می شود که فسفولیپیدها باعث نفوذ ترکیبات مرطوب کننده به پوست شده و رطوبت پوست را نگه می دارند. کلاژن چیست؟ کلاژن یک پروتئین بزرگ است که آب را به خود جذب می کند. به همین علت مرطوب کننده خوبی محسوب می شود. اما با توجه به اینکه از سطح پوست جذب نمی شود، اثراتی که در مورد آن ادعا می شود، مثل اثر پیشگیری از چین و چروک را براورده نمی کند. بهترین مرطوب کننده چیست؟ پاسخ به این سؤال فقط از طریق سعی و خطا امکانپذیر است. حتی اگر به پزشک متخصص مراجعه کنید، او احتمالاً نمونه محصولاتی را که در اختیارش گذاشته شده، به شما خواهد داد و آنها را باید امتحان کنید. در نهایت ممکن است برای نواحی مختلف بدن و در زمان های مختلف روز، مرطوب کننده های مختلفی را انتخاب کنید. روش صحیح استفاده از مرطوب کننده ها در نواحی مودار بدن مرطوب کننده را در جهت رشد موها به صورت ملایم روی پوست پخش کنید. از مالش شدید خودداری کنید.

 عرق بدن محلول آبی نسبتاً اسیدی ، عمدتاً حاوی سدیم کلرید ، پتاسیم کلرید، لاکتیک اسید و اوره و یک روغن آلی است ، لذا عرق بدن ذاتاً بی بو است ، علت بوی بد عرق آن است که باکتریهای روی سطح پوست روغن آلی عرق را تجزیه کرده ، حاصل این واکنش محصولاتی بدبو(عمدتاً شامل اسیدهای کربوکسلیک) است و بوی بد عرق مربوط به آن است فراورده های ضد بو حاوی یک ماده باکتری کش (آنتی بیوتیک) است که با کشتن این باکتری ها مانع از ایجاد بوی بد می شوند در ضمن این فراورده حاوی مواد معطر کننده (اسانسها) نیز می باشد. پوشاندن بوی بد با استفاده از دئودورانت مواد معطر برای پوشاندن بوی نامطبوع عرق در دئودورانت ها گنجانده شده است. دئودورانت های کلاسیک حاوی 0.2 تا 1.5 درصد اسانس یا ماده معطر هستند. اسانس مورد استفاده در دئودورانت ها به عنوان یک ماده پوشاننده یا ماسک کننده عمل می کند. در فرمولاسیون ترکیبات دئودورانت، ترکیباتی مانند سدیم بی کربنات نیز یافت می شود که با اسیدهای چرب 6 تا 11 کربنه مولد بوی عرق واکنش داده و ترکیبات صابونی بی بو تشکیل می دهند.

 سديم پِربورات، منيزيم پروكسيد و فرم هاي پايدار شده هيدروژن پروكسيد مي تواند به عنوان مواد لكه بر يا رنگ بر يا سفيد كننده دندان استفاده شود. مواد قليايي يا تركيبات اوره به عنوان خنثي كننده هاي اسيد استفاده مي شوند تا از تجزيه كربوهيدرات ها و بيشتر شدن اسيديته آب دهان جلوگيري كنند.

Urea Carbamide: Typically synthetic. When extracted from animals, it is excreted from urine and other bodily fluids. In deodorants, ammoniated dentifrices, mouthwashes, hair colorings, hand creams, lotions, shampoos, etc. Used to “brown” baked goods, such as pretzels. Derivatives: Imidazolidinyl Urea, Uric Acid. Alternatives: synthetics. (peta.org)