لایه بازال پوست چیست؟

 اپیدرم از دو بخش تشکیل شده: لایه شاخی که مهم ترین لایه است و بخش زنده اپیدرم که لایه های دیگر را تشکیل می دهد. دو هفته طول می کشد که کراتینوسیت از لایه بازال اپیدرم به لایه شاخی برسد و سپس دو هفته دیگر طول می کشد تا به سطح پوست ریخته و بیفتد. بنابراین نوسازی سلولی 28 روز طول می کشد.

 اپیدرم، لایه بازال و درم

 سلول های سنگ فرشی یا اسکواموس، سلول های لایه بازال، ملانوسیت ها با رنگ سیاه نشان داده شده، غدد عرق به صورت لوله های مارپیچی، رگ های لنفاوی به رنگ سفید، سلول های چربی به صورت دانه ای زرد، عروق خونی به رنگ آبی و قرمز به شکل لوله، فولیکول مو، غدد عرق به شکل مارپیچ در این شکل نشان داده شده است.

 در این شکل گیرنده های پاسینی به رنگ آبی، رافینی به رنگ سبز، میسنر به رنگ قهوه ای دیده می شود. گیرنده هایی که به فولیکول مو وصل است به رنگ زرد دیده می شود و نام آنها پلکسوس های ریشه مو است. دیسک های مرکل در لایه بازال اپیدرم قرار گرفته و لمس را تشخیص می دهد. رشته های آزاد عصبی که در اپیدرم قرار گرفته درد و دما را تشخیص می دهد.

 بخش های مختلف یک ناخن را در این تصویر می بینید. همانطور که مشخص است ریشه ناخن توسط ماتریس ناخن ساخته شده، رشد می کند و بدنه ناخن را تشکیل می دهد. ناخن از جنس کراتین سخت است. بخش قابل دیدن ناخن را بدنه و بخش غیرقابل دیدن ناخن را ریشه می گویند. پروکسیمال همان چین ناخن است. در نوک انگشتان لایه بازال ژرمیناتیو (چند لایه ای) وجود دارد

 سلول های لایه بازال را می توان به یک سینی چای تشبیه کرد که در آن سینی مثل غشاء پایه، لیوان ها مانند کراتینوسیت ها و قوری چای مانند ملانوسیت است. در لایه بازال محور بزرگ استوانه عمود بر درم است.