لانگرهانس = Langerhans

Langerhans cells = سلولهای لانگرهانس

 دانشمندان امروزه دریافته اند که کراتینوسیت ها، دوش به دوش سلولهای لانگرهانس برای دفاع از پوست در برابر عوامل آسیب رسان مبارزه می کنند. کراتینوسیت ها بخش عمده سلولهای لایه رویین پوست (اپیدرم ) را تشکیل می دهند و درگیر برنامه بسیار دقیق تمایز و رشد سلولی هستند که منجر به ساخت کراتین ها و لیپیدهای پیچیده لایه شاخی (کراتینی) پوست می شوند. کراتینوسیت ها همچنین قادرند با محرک های مختلف واکنش نموده و سایتوکین های مورد نیاز برای ارتباطات سلولی را تولید نمایند. وقتی کراتینوسیت ها آسیب ببیند دیگر نمی توانند این سایتوکین ها را تولید کنند. وجود این سایتوکین ها برای حفظ زیبایی پوست ضروری است. تحریک کراتینوسیت های آسیب دیده موجب می شود که تولید سایتوکین ها از سر گرفته شود.

 سلولهای لانگرهانس سربازان خط مقدم سیستم ایمنی پوست هستند. بنابراین در اثر تهاجم پرتوهای فرابنفش خورشید اولین سلولهایی هستند که مورد حمله قرار گرفته و آسیب می بینند. به همین علت، محافظت از سلول های لانگرهانس بسیار حائز اهمیت است.

 در کنار لانگرهانس (Langerhans)، ملانوسیت (Melanocyte) در لایه اپیدرم (Epidermis) پوست یک سری سلول به نام مرکل (Merkel) وجود دارد که در واقع اینهاسلول هایی هستند که باعث می شوند لمس خفیف ادراک بشود یا توسط پوست احساس بشود.