فلزات سنگین به فلزاتی مثل کادمیم، سرب، آرسنیک و جیوه گفته می شود که دانسیته نسبتاً بالایی دارند. این فلزات غالباً در غلظتهای بالا سمی و کشنده هستند. فلزات سنگین از طریق غذا، آب آشامیدنی و هوا ممکن است وارد بدن انسان شوند. در اثر افزایش آلودگی های محیطی فلزات سنگین بیشتری در درون بدن انباشته می شود. منشاء کادمیم باطری، سیگار و ... و منشاء سرب بنزین، رنگ و ... است. انباشته شدن کادمیم و سرب در بدن باعث بروز مشکلات پوستی می گردد. کادمیم از فعالیت آنزیم های اساسی چرخه کربس در درون سلولها جلوگیری نموده و به DNA آسیب می رساند. آلوپسی آری تا (نوعی از طاسی سر) و همچنین رش های شدید پوستی به مواجهه بیش از حد بدن در برابر کادمیم مرتبط دانسته شده است. سرب باعث تخلیه ذخایر مس در سلولها گردیده و با استرس های اکسایشی و پروکسی شدن لیپید در پوست مرتبط دانسته شده است.
پلی ساکاریدهای برون سلولی توانایی چشمگیری برای تشکیل پیوند شیمیایی با یون فلزات سنگین و نتیجتاً کاهش شدید فعالیت شیمیایی آنها دارند. این فرایند کیلیت شدن نام دارد.
فلز به دام افتاده بعداً از طریق شستشو از روی پوست زدوده می شود. در حال حاضر تحقیقات گسترده ای برای استفاده از این بیوپلیمرهای سبز برای زدودن فلزات سنگین از داخل آبهای آلوده و
فاضلاب ها نیز در حال انجام است. در این آزمایش، توانایی اگزوپی برای تشکیل کیلیت با کادمیم و سرب اندازه گیری شده است.
پروتکل:
اگزوپی در غلظت 5% (غلظت اشباع) به مدت 3 ساعت در حال اختلاط ثابت ( rpm 200) در دمای 25 درجه سانتی گراد در حضور 0.3 μg/ml کادمیم یا سرب در حجم نهایی 30 میلی لیتر و pH 6 گرمخانه گذاری گردید. پس از گرمخانه گذاری، محلولهای تحت آزمون توسط فیلتر سانتری فوژی مدل Vivascience با مش 30 کیلودالتون جداسازی گردید. سپس غلظت کادمیم و سرب در فازهای روئین توسط اسپکتروسکوپی جذب اتمی شعله ای اندازه گیری گردید.
اطلاعات جمع آوری شده از مطالعه جذب سطحی فلزات سنگین ، پتانسیل کیلیت شدن اگزوپی به کادمیم و سرب را صحه گذاری نمود. منحنی تغییرات میزان جذب فلز با افزایش غلظت فلز در هر دو مورد به خط افقی نزدیک شد که نشانگر پتانسیل جذب حداکثر اگزوپی برای هر یک از این کاتیونها در تطابق با مدل جذب لانگمویر است. برای کادمیم Qmax در حدود 154 mg/g (1.37 mmol/g) و برای سرب Qmax در حدود 250 mg/g (1.21 mmol/g) تخمین زده شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که اگزوپی توانایی برهمکنش فیزیکی با یون فلزات سنگین و نتایجتاً سم زدایی و محافظت از سطح پوست را دارد.
نتیجه:
توانایی اگزوپی در جذب کاتیونهای دو ظرفیتی می تواند زدایش فلزات سنگین را از سطح پوست تسهیل نموده و آن را در برابر آلودگی های محیط مثل کادمیم و سرب محافظت نماید.