ثبت منبع یکی از مراحل واردات محصولات آرایشی بهداشتی است که به آن بررسی شرایط فنی و بهداشتی نیز می گویند. ثبت منبع در واقع همان ثبت کارخانه است. به عبارت دیگر کلیه کارخانه هایی که در آن محصول آرایشی بهداشتی مورد نظر برای واردات تولید می شود، باید در وزارت بهداشت ثبت شده و مورد تأیید قرار بگیرد. برای این کار، معمولاً هزینه ای پرداخت می شود. به عبارت دیگر، شرکت وارد کننده، مبلغی که هر سال رقم آن تغییر می کند و حدود پنج میلیون تومان است را به وزارت بهداشت پرداخت می کند تا کارخانه مورد نظر ثبت شود. این مبلغ به عنوان هزینه ثبت منبع به وزارتخانه واریز می شود. در صورتی که منبع رد شود و مورد تأیید نباشد، مبلغ فوق باید به شرکت عودت داده شود.
تصویر برابر اصل شده گواهی ثبت نمایندگی یکی از مدارک مورد نیاز برای ثبت منبع می باشد. کپی گواهی ثبت نمایندگی باید رونوشت شده و توسط یکی از دفترخانه ها کپی برابر اصل شود.
مدارک فنی کارخانه
مهمترین مدرکی که شرایط فنی یک کارخانه را احراز می کند،
GMP
نام دارد. در کشورهای مختلف مراکز و مؤسسات خاصی وجود دارند که وضعیت کارخانه ها را بررسی نموده، آنها را بازدید می کنند و در صورت رعایت ضوابط به آنها گواهی
GMP
می دهند. علاوه بر گواهی GMP، مدرکی به عنوان PMF نیز باید ارائه شود که در واقع پرونده کامل کارخانه است. این پرونده شامل توضیحات کاملی از کارخانه تولیدکننده است. نام و آدرس کارخانه، فهرست محصولاتی که در آن کارخانه تولید می شود، از مهمترین مواردیست که باید در PMF درج شود.
شرکتی که می خواهد کالای آرایشی بهداشتی وارد کند، در روزنامه رسمی باید موضوع فعالیت آن شرکت واردات محصولات محصولات آرایشی بهداشتی درج شده باشد. تصویر آخرین آگهی روزنامه رسمی به همراه اساسنامه به شرکت برای ثبت منبع ضروری است.
گواهی فروش آزاد مدرکیست که نشان می دهد کالای تولید شده توسط یک کارخانه در کشور تولیدکننده مجوز عرضه به بازار را دارد و برای مصرف مجاز است. گواهی فروش آزاد باید پیش از ارائه به وزارت بهداشت توسط سفارت ایران در کشور مبدأ تأیید گردد.
گواهی حلال
در صورتی که از فرآورده های با منشأ دامی، دریایی و یا دارای شبهه استفاده شود، باید گواهی حلال نیز ارائه شود.
مدارک فوق به دبیرخانه اداره آرایشی بهداشتی وزارت بهداشت تحویل گردیده و در صورت تأیید، گواهی ثبت منبع صادر می شود.