جاذب = absorbent

 ترکیبات تشکیل دهنده خمیر دندان: مواد ساینده (مثل کربنات کلسیم و فسفات کلسیم که از رایج ترین ترکیبات ساینده هستند). ساینده ها سطح دندان را کدر می‌کنند به همین علت برای جبران این اثر، مواد جلادهنده نیز به فرمولاسیون خمیردندان اضافه میشود. هومکنتانت یا هیومکتانت یا مواد جاذب الرطوبه برای حفظ رطوبت، به فرمول خمیردندان اضافه می‌شود. سوربیتول مانیتول و پروپیلن گلایکول رایج ترین ترکیبات هومکتانت هستند. مواد جاذب الرطوبه، به خمیرندان قوام میبخشند. مواد طعم دهنده همانطور که از نامشان پیداست، مزه ی خمیردندان را اصلاح میکنند و طعم نسبتا ماندگاری، به دهان میدهند. مواد نگهدارنده یا پرزرواتیو شامل اسید بنزوئیک هستند که برای ممانعت از رشد باکتری ها در فرمول خمیردندان استفاده می‌شوند.

 ثابت های مهم علم شیمی و فیزیک: شتاب جاذبه، واحد جرم اتمی، عدد آووگادرو، بار الکتریکی، جرم هر الکترون، ثابت فارادی، ثابت گازها، سرعت نور، عدد پی

 هومکتانت یا هیومکتانت یا مواد جاذب الرطوبه، ترکیبات هیدروفیل یا آبدوست هستند که آب را از بخش میانی پوست به بخش اپیدرم می‌کشانند. در رطوبت بالای ۸۰ درصد، مواد جاذب الرطوبه همچنین می‌توانند آب موجود در هوای اطراف را جذب نموده و روی اپیدرم قرار دهند. اما تبخیر از سطح پوست می‌تواند موجب خشکی شود.

 مثالی از فرمولاسیون دهان شویه: هگزیل رزارسینال به عنوان ماده قابض کننده و آنتی سپتیک. گلیسرول یا گلیسیرین به عنوان جاذب الرطوبه و شیرین کننده. آسکاربیک اسید ضدمیکروبی. اسانس میخک ضدالتهاب. متیل سالیسیلات طعم دهنده. اتیل الکل حل کننده روغن میخک . آب به عنوان ماده حامل.

 ترکیبات تشکیل‌دهنده خمیردندان: مواد ساینده: 20 تا 40 درصد، مواد پیوند دهنده: 2 درصد، مواد جاذب الرطوبه: 20 تا 40 درصد. مواد ساینده مثل اکسید آلومینیوم، کلسیم پیروفسفات، کربنات‌ها مثل سدیم بی‌کربنات، کلسیم کربنات، سیلیکا. ترکیبات پیونددهنده مثل پلیمرهایی همچون کربکسی متیل سلولز، آلجینات و صمغ‌ها. مواد هیومکتانت یا جاذب الرطوبه عبارتند از: گلیسیرین، سربیتل، پروپیلن گلایکول، مانیتول و پروپیلن گلایکول.

 هیومکتان یا هومکتان برای جلوگیری از خشک شدن خمیردندان استفاده می‌شود و به خمیردندان خاصیت پلاستیسیتی می‌دهد. سوربیتول رایج‌ترین ترکیب جاذب الرطوبه است. گلیسیرین و پروپیلن گلایکول نیز همین نقش را دارند.