افزایش دمای آب موجب کاهش حلالیت اکسیژن، افزایش دمای بدن ماهی ها و افزایش مصرف اکسیژن توسط باکتری ها می شود. افزایش دمای بدن ماهی ها نیاز آن ها را به اکسیژن بیشتر می کند. همزمانی این نیاز با افزایش مصرف اکسیژن توسط باکتری ها و کاهش حلالیت اکسیژن در آب موجب خفگی و مرگ ماهی ها می شود.
تعریف آلودگی: به هر چیزی که وجود مقدار زیادی از آن موجب آزار شود و سلامتی را تهدید کند، آلودگی می گویند.
آلودگی گرمایی آب عمدتاً در اثر دستکاری های انسان مثل وارد کردن خروجی مبدل های حرارتی ایجاد می شود.
کاتیون فلزات سنگین نیز یکی دیگر از انواع آلودگی آب می باشد. فلزاتی مثل جیوه، سرب و کادمیم که جرم اتمی بالایی دارند را فلزات سنگین می نامند. کاتیون این فلزات با پروتئین های بدن اتصال برقرار کرده و اعمال زیستی را مختل می کند.

مطلب فوق را در شبکه های اجتماعی زیر با دوستانتان به اشتراک بگذارید