در سال ۱۹۸۷ یک موجود ذره بینی سحرآمیز به نام آلتروموناس ماکلئودی در اعماق اقیانوس کشف شد. این موجود، یک باکتری گرم منفی ، دارای پوشش کپسولی ، فاقد درخشندگی ، بدون رنگ و غیر تخمیری است. شرایط بهینه رشد آن دمای ۳۰ تا ۳۵ درجه سانتی گراد، pH بین ۶/۵ تا ۷/۵ و قدرت یونی ۲۰ تا ۴۰ گرم بر لیتر NaCl می باشد. دانشمندان با فراهم نمودن شرایط بهینه یادشده، این باکتری را در محیط کشت حاوی کربوهیدرات، کشت داده و توسط آن یک پلی ساکارید برون سلولی به نام دیپسان تولید نمودند. از آنجا که این پلی ساکارید توسط یک باکتری تولید شده، ایمنی لازم برای استفاده در محصولات آرایشی لطیف و پیشرفته را دارا می باشد.

آلتروموناس ماکلئودی: یک باکتری از مهد آلودگی

این باکتری در شرایط بسیار سمی شکاف های هایدروترمال اعماق اقیانوس ها (حدود ۲۶۰۰ متری) زیست می کند. از درون این شکاف ها، مخلوط گرمی از مواد مذاب جبه زمین (دمای ۳۵۰ ̊C و ۳/۵=pH) حاوی سولفیدهیدروژن و و فلزات (آهن، منگنز، روی و مس) به بیرون تراوش می شود که موجب مسموم شدن محیط می شود. این باکتری با تولید یک «فیلتر ضد آلودگی» نه فقط از خود، بلکه از بی مهرگان ساکن در این محیط سمی نیز محافظت می کند.
جالب است اشاره شود که تمام جانوران بی مهره ای که در نزدیکی شکاف های هیدروترمال زیست می کنند بر روی بدنشان پوششی پشم مانند از جنس این باکتری دارند که در ابتدا سفید رنگ است. این پوشش قادر است ذرات سمی بیرون آمده از شکاف های هیدروترمال را در لابلای پرزهای خود به دام انداخته و به این ترتیب از جانور در برابر این ترکیبات سمی محافظت کند. این پوشش به مرور که ذرات سمی را به خود جذب می کند تیره رنگ می شود.
آلتروموناس ماکلئودی را دانشمندان از اعماق اقیانوس ها بیرون آورده در یک محیط کشت ویژه و در شرایط پرتنش رشد دادند. باکتری در این شرایط اگزوپلی ساکارید پیچیده ای ترشح می کند که در ساختارش، یک واحد گلوکورنیک اسید در موقعیت3 توسط یک گروه لاکتات استخلاف شده است.

مطلب فوق را در شبکه های اجتماعی زیر با دوستانتان به اشتراک بگذارید