در سال ۱۹۷۰، اولین مـطـالعـات و تـحـقیـقات درباره ترکـیـبات شــمـیـایی مـوسوم به CFC chlorofluorocarbons انجام شد. پس از انجام این مطالعات معلوم شد که این ترکیبات باعث تخریب جدی لایه استراتوسفر جو (لایه بالایی اتمسفر) یا لایه ازن می شوند. مصرف عمده این گازها در وسایل خنک کننده و تهویه مطبوع، فوم ها و اسپری ها است.
با توجه به معادلات شیمیایی، کلر با یک مولکول ازن ترکیب و تشکیل اکسید کلر و اکسیژن می کند. با ترکیب دو اتم اکسید کلر و تابش اشعه خورشید، در نهایت اکسیژن به وجود می آید. با توجه به نتیجه حاصل از این واکنش ها، دو مولکول ازن به سه مولکول اکسیژن تبدیل می شوند. این عمل باعث از بین رفتن ازن یا به اصطلاح تخریب لایه ازن می شود. ازن توانایی جذب اشعه ماوراء بنفش خورشید را داراست که اکسیژن فاقد این خاصیت است.
کلروفلوروکربن ها ترکیبی از کربن به صورت CF
2Cl
2 یا CFCl3 هستند که به فرئون ها معروفند. از این گازها به عنوان حلال در صنایع الکترونیکی، ساخت فوم و اسپری ها،
آتش خاموش کن ها و حلال های خشک شویی و نیز به عنوان گاز مبرد در سیستم های خنک کننده و تهویه مطبوع استفاده می شود. کلروفلوروکربن ها، با هیچ یک از گازهای موجود در لایه تروپوسفر (نزدیک به سطح زمین) ترکیب نمی شوند و بسیار ماندگار هستند، به طوری که ۶ تا ۸ سال طول می کشد تا به لایه بالایی اتمسفر (لایه ازن) برسند.با توجه به نمودار فوق بیشترین میزان تخریب لایه ازن توسط متصاعد شدن گازهای موجود در اسپری ها و فوم ها انجام گرفته است.