تاریخچه صنعت پتروشیمی

صنعت پتروشیمی در سال 1920 متولد شد (زمانیکه شرکتهای بزرگ آمریکایی EXXON chemicalوARCO chemical پابه عرصه وجود نهادند.این صنعت به صورت یکنواخت تا سال 1950 رشد کرد تا اینکه در سال1970 به مرحله پختگی (Maturing)رسید. جنگ جهانی دوم صنعت پتروشیمی را با بازار جدیدی مواجه کرد.صنایع لاستیک وپلاستیک انگیزه خوبی برای توسعه صنایع پتروشیمی بودند. تاسال 1970 آمریکا استیلای مطلق بر صنعت پتروشیمی داشت ولی پس از آن سال ژاپن و اروپا نیز صنایع پتروشیمی خود را راه اندازی کردند بطوریکه صنعت پتروشیمی آمریکا مزیتی بر آنها نداشت. گامهای اولیه برای توسعه صنایع پتروشیمی ایران در سال 1963 برداشته شد. شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران(NPC) در سال 1964تشکیل شد تا عملیات وتوسعه صنایع پتروشیمی ایران را ضمانت کند. بعد از آن

آینده صنایع پتروشیمی در ایران

پیش بینی می شود بین سالهای 2020-2000 «پتروشیمی» همچنان در برنامه های آینده صنعت کشور نقش اول راعهده دار باشد. زیرا همچنان دارای ارزش افزوده بیشتری نسبت به دیگر رشته های صنعت کشور است. با توجه به رشد کم تقاضا برای محصولات پتروشیمی بهترین حالت برای این صنعت رشد تقاضا به حدود 4 درصد می باشد به این ترتیب پیش بینی می شود در پایان برنامه سوم توسعه کشور مجموع کل تولیدات ایران حدود 2 درصد کل جهان شود به این ترتیب باید صنعت پتروشیمی ایران از یک مدیریت بسیار قوی، پویا و باارزش بسیار و با اختیارات کامل در صحنه داخلی و جهانی ودرسطح بین المللی برخوردار شود تا بتواند سطح تولیدایران را در جهان از 2 درصد به 5 درصد در سال 2010 برساند

افزودنی های سوخت

آنتی اکسیدانها به سوخت افزوده می شوند تا با متوقف نمودن واکنش های رادیکالی زنجیره ای زمان القا را افزایش داده و از تشکیل مواد صمغی در اثر اکسیداسیون هیدروکربنها جلوگیری نمایند. برای افزایش عدد اکتان بنزین افزودنی های مختلفی ( فلزی، اکسیژن دار و هیدروکربنی) استفاده می شوند. افزودنی هایی که به عنوان ضد یخ استفاده می شوند ابزار مناسبی برای جلوگیری از یخ زدن کاربراتور می باشند. ضد خوردگی یک ماده شیمیایی است که وقتی به سیالی افزوده می شود، شدت خوردگی فلز یا آلیاژی که سیال در آن جریان دارد یا انبار شده را کاهش می دهد. برای تشخیص سوختهای مختلف از یکدیگر، همچنین در برخی از کشورها برای تشخیص سوخت های مالیات خورده از مالیات نخورده، رنگهای مخصوصی به سوخت افزوده می شود. معمولاً «دی آزو» ها به عنوان رنگ قرمز و «آنتروکوئینونها» به عنوان رنگهای سبز و آبی به سوخت افزوده می شوند.

وکس پلی اتیلن

وکس پلی اتیلن محصول جانبی فرایند تولید پلی اتیلن است. گاز اتیلن در هگزان حل شده و همراه با کاتالیست در یک راکتور سه فازی (اسلاری) عمل پلیمریزاسیون انجام می شود. خروجی راکتور وارد سانتری فوژ شده و خروجیهای سانتری فوژ یکی جریان اصلی (پلیمر همراه با کمی حلال) و یکی جریان فرعی (وکس همراه حلال) می باشد. حلال همراه وکس در چند مرحله تبخیرشده و نهایتا وکس به صورت مذاب وارد تانک ذخیره می شود.

مطلب فوق را در شبکه های اجتماعی زیر با دوستانتان به اشتراک بگذارید