تاریخچه عطر و ادکلن

لغت پرفیوم Perfume از کلمه فیوم Fume یا دود مشتق شده است. زیرا در گذشته های خیلی دور، آتش را رایحه چوب می دانستند و برای تولید عطر خوش از سوزاندن مواد خوشبو استفاده می کردند. قدیمی ترین عطرها، عطرهایی بودند که از سوزاندن چوب به دست می آمدند. انسان های ناندرتال اولین کسانی بودند که رایحه خوش ناشی از سوزاندن چوب های معطر را کشف کردند.
از گذشته های دور، بشر به دنبال داروهای گیاهی بوده تا بیماری ها را درمان کند. در بین این مواد، مواد معطری نیز وجود داشتند که از آنها عطر استخراج می شد. بنابراین عطر و دارو خواستگاه مشترکی دارند.
روشهای گوناگون استخراج اسانس و مواد معطر از آغاز تمدن بشری توسعه یافت. در پاکستان ادواتی مثل لوازم تقطیر سفالین کشف شده که از نظر قدمت به ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد مربوط می‌ شود. رومیان اولین تمدنی بودند که از عطر استفاده نمودند و بعد از استحمام، خود را با گلاب خوشبو می نمودند. در رم باستان تعداد زیادی عطرفروشی وجود داشت. تمدن های دیگر نیز، سنت سوزاندن علف ها و چوب های معطر برای خدایانشان را در پیش گرفتند. در قرن ۱۱کیمیاگران مسلمان روش تقطیر با بخار آب را ابدع نمودند و با کشف الکل، گام بزرگی در توسعه این صنعت برداشتند. قرون وسطی را می توان دوره تیره صنعت عطر نامید. از آن دوران اطلاعات بسیار کمی در دسترس است. در قرن ۱۷و ۱۸تکنولوژی ساخت عطرهای طبیعی توسعه یافت. در اواخر قرن ۱۹، مواد معطره شیمیایی سنتز شد و از اوایل قرن ۲۰، عطریات و خوشبوکننده های زیادی وارد بازار شد.

در سال ۱۵۷۹ میلادی، کتابی به نام Valerii Cordi Dispensatorium در نورمبرگ به چاپ رسید که در آن نام حدود 60 قلم گیاه اسانس‌دار که اسانسشان به روش تقطیر استخراج شده بود را نام برده‌اند. تصور می‌شود که بنیانگذار شیمی اسانسها، فردی آلمانی به نام جان رادولف گلوبر باشد، در حالیکه فرانسوی دیگری به نام آنتوان لاووازیه باعث توسعه پایه‌های اولیه علم شیمی اسانس‌ها گردید. شهر گراس(Grasse) واقع در جنوب فرانسه، سردمدار صنعت اسانس گردید و تا قرن ۱۸ تولید اسانس را در اروپا بی رقیب ساخت. روشی که در شهر مذکور ابداع گردید و بکار گرفته شد، روش جذب با استفاده از روغنهای جاذب بود که به این وسیله توانستند از گلهایی که نسبت به حرارت، حساس بودند، نظیر یاسمین، اسانس بدست آورند. رقیب شهر گراس، شهر کلن بود که بواسطه محصول مشهور خود یعنی ادوکلن شهرت یافته بود.
تردیدی نیست که عطریات و مواد خوشبو، با تاریخ زندگی اقوام متمدن، پیوندی کهن دارد. استفاده از عطریات، دلیل بر ثروت و نجیب زادگی بود. تاریخ نشان می‌دهد که استفاده از مواد معطر اعم از اسانس‌ها و روغن‌های معطر و یا بسیاری از خوشبوکننده‌ها (مواد معطری که برای خوشبو کردن به کار می‌رود) نظیر موادی که همچون مشک، منشأحیوانی و یا نظیر آبنوس و صندل، منشا گیاهی دارند، در میان مصریان، چینیان، یونانیان و رومیان قدیم رایج بود و آنان این مواد معطر را به منظور معطر کردن بدن، جامه، جای خواب و حتی در استحمام به کار می‌بردند. اما استفاده از مواد یاد شده، تنها منحصر به کاربردهای فردی نبود، بلکه از موادی نظیر کندر و عود و بسیاری مواد خوشبوی دیگر در آیین‌های جمعی نظیر مراسم عبادی و یا در جشنها و میهمانی‌ها نیز استفاده می‌شد.

تاریخچه عطر سازی در ایران

در سرزمین ما، ایران که خود از گهواره‌‌های کهن تمدن در تاریخ بشر به شمار می‌آید، عطریات و مواد خوشبو، از قدیم تا به امروز، با زندگی و تاریخ ما عجین شده است. دلیل این امر این است که ایران، از همان دوران کهن تمدن خود، در زمره یکی از مهمترین مراکز تولید روغنها و اسانس‌های معطر گیاهی بوده است تا جایی که ایرانیان باستان، با استفاده از دقت، ظرافت طبع و روح زیبایی شناسانه ایرانی خود، در صنعت ساخت روغنهای معطر تا جایی پیشرفت کردند که صنعت عطرسازی رایج در آن دوران را به هنری ظریفه بدل ساختند. عطرسازان ایرانی با خیساندن گلها و گیاهان معطر در روغنهای اشباع شده و نیز ترکیب این روغنها با یکدیگر، عطریات مطبوعی آفریدند که در سراسر جهان و به منظورهای مختلف به کار می‌رفت.

در دوران هخامنشیان

لبیزوس

پادشاهان و نجیب‌زادگان ایرانی به انواع عطریات و اسانس‌های معطر، علاقه و توجه فراوان داشته و پادشاهان هخامنشی و ملکه‌هایشان و نیز درباریان آنان و همسرانشان از عطرها و روغنهای معطر گوناگون برای خوشبو و براق کردن موی سر استفاده می‌کردند. دینون Deinon، تاریخ‌نگار یونانی از عطری فوق‌العاده گرانبها به نام لبی زوس (Labyzos) یاد می‌کند که برای آرایش موهای خشایارشاه (465 ق.م) به کار می‌رفت.
در یکی از نقوش تخت جمشید، تصویری از پادشاه هخامنشی وجود دارد که در پشت سر وی دو خدمتکار ایستاده‌اند و یکی از آنها حوله و عطردان و دیگری عوددان و عودسوز در دست دارد.
در ایران باستان، ملکه و زنان دربار، عطرهای مخصوص به بانوان را استفاده می کردند. چنان که در شرح احوال Esther یکی از همسران خشایارشاه آمده است، وی پیش از آنکه به عنوان ملکه انتخاب شود، به مدت ۶ ماه با روغن مرمکی و ۶ ماه با مواد خوشبوکننده دیگر تدهین شد تا برای روز مسابقه انتخاب ملکه آماده شود.
در فهرستی که پس از شکست داریوش سوم (330 ق.م.) به دست اسکندر، از بخشی از اموال وی تهیه شد، به 14 عطرساز نیز اشاره شده است. به طور کلی 40 نفر عطرساز به همراه موکب شاه، به هر کجا که وی می‌رفت، می‌رفتند تا شاه در همه حال به انواع عطریات مورد نیاز خود دسترسی داشته باشد.

پس از هخامنشیان

پس از دوران هخامنشی، در دیگر ادوار ایران باستان نظیر پارتی و ساسانی، روغنهای معطر همچنان به عنوان جزء لاینفک زندگی و آداب مذهبی مورد استفاده قرار می‌گرفتند چنان که در دوران پارتی از روغنها و اسانسهای معطر برای تکمیل آرایش چهره زنان، پادشاهان و مغان (ج مغ: روحانیون دین زرتشتی) استفاده می‌شد.
در دوره ساسانیان تجارت عطریات و موادی چون عود و صندل و کافور که از هند به ایران وارد می‌شد ، تجارتی پرسود بود.
خلفای اموی و عباسی که شیفته تجمل و اشرافیت دربار پادشاهان باستانی ایران بودند، موی سر و ریش را به تقلید از آنان، با مشک سیاه می‌کردند. در این ادوار، ایران همچنان به عنوان یکی از مراکز معتبر عطرسازی جهان به شمار می‌آمد، در ایالت‌های مختلف ایران، روغن‌های معطر گوناگون از قبیل: عطر بنفشه، عطر نرگس، عطر سوسن، عطر زنبق، عطر مورد، عطر مرزنگوش، عطر بادرنگ تهیه می‌شد و عطر بهارنارنج تهیه و به کشورهای مشرق زمین، صادر می‌شد. عطری که از خیساندن گلبرگهای گل سرخ، در روغن‌های مخصوص و در فیروزآباد فارس به عمل می‌آمد، معروف بود. ایرانیان علاوه بر گلهای معطر یاد شده که از گلبرگهای آنها برای تهیه روغنهای معطر استفاده می‌کردند، از صمغ گیاهانی نظیر کافوری و یا چوب درختانی نظیر صندل و آبنوس و تخم گلهایی نظیر آنچه که از درخت بان به دست می‌آمد نیز عطرهای گوناگون، تهیه و تولید می‌کردند. عطری که از چوبهای معطر تهیه می‌شد. عمدتا از طریق تقطیر بدست می‌آمد.

مشک

استفاده از عطریات با منشأ حیوانی نظیر مشک و عنبر نیز معمول بود. عطریات به طور کلی به دو صورت مفرد و مرکب تولید و به کاربرده می‌شد. برای نمونه از روغنهایی که از گلهای معطری چون نرگس، یاس و گل سرخ تهیه می‌شد، برای چرب کردن بدن و یا موی سر و ریش به منظور خوشبو کردن آنها استفاده می‌کردند. عطرهایی که از طریق تقطیر به دست می‌آمد، عمدتا به منظور معطر کردن جامه و یا جای خواب به کار می‌رفت. از موادی مانند مشک برای معطر کردن و نیز رنگ کردن موی سر و ریش – به واسطه رنگ سیاه آن – استفاده می‌شد. اما ذوق و سلیقه لطیف ایرانی، از ترکیب کردن این مواد با یکدیگر نیز گونه‌های متنوعی از عطریات و مواد خوشبو آفرید که شاید بتوان آنها را (عطریات مرکب) نامید.

غالیه

از جمله معروفترین عطریات مرکب می‌توان به غالیه اشاره کرد که یکی از هفت آرایه زنان به شمار می‌آمد و برای تکمیل شش آرایه دیگر یعنی: سرخاب، سفیداب، وسمه، سرمه، حنا و زرک ( یا همان اکلیل، دانه‌های طلایی رنگی که از ورقه‌های نازک طلا ساخته می‌شد و زنان به مو و صورت می‌پاشیدند) مورد استفاده قرار می‌گرفت. این نوع عطر که آن را عطر مثلثی نیز خوانده‌اند، خوشبویی مرکب از مخلوط مشک و عنبر و دیگر عطریات بود و آن را برای سیاه کردن مو نیز به کار می‌بردند. غالیه را از مواد معطر دیگر نظیر: عود و عنبر و صندل و نیز عود و عنبر و گلاب هم می‌ساختند.

عطرهای مرکب

به طور کلی ترکیبی از ۳ نوع ماده عطرین به دست می‌آمد:
الف) مواد معطر جامد مانند مشک و عنبر و کافور
ب) روغنهای معطر نظیر « بان »
پ) عرقهای معطر نظیر گلاب و بیدمشک

دستنبو و شمامه

دستنبو یکی دیگر از عطریات مرکب، گلوله‌ای به شکل گوی و آمیخته‌ای از مشک و عنبر و دیگر عطریات بود که آن را به دست می‌گرفته و می‌بوییدند و لمس آن سبب معطر شدن دست نیز می‌گشت.
شمامه نیز گلوله‌ای به شکل گوی و آمیخته از چند ماده خوشبو و آن را مانند دستنبو به کار می‌بردند. از شمامه بیشتر در مجالس بزرگان استفاده می‌شد، چنان که در تاریخ بیهقی در وصف مجلس « بار دادن» (به حضور پذیرفتن درباریان، بزرگان، سفرا و نمایندگان و گاه عامه) در عهد مسعود غزنوی، به خوانچه‌های رزینی اشاره شده است که بر آنها نهاده بودند. گونه‌ای دیگر از عطریات مرکب را از در هم آمیختن مشک و عود و عنبر تهیه می‌کردند.

عبیر

عبیر نیز ماده خوشبوی مرکب دیگری بود که از طریق مخلوط کردن مشک و زعفران و گلاب و صندل، تولید می‌کردند. عبیر که یکی از مواد اصلی ساختن عطرهای مرکب بود، ماده‌ای صمغ‌گونه، چرب و خوشبو بود که از امعای نوعی وال تهیه می‌شد و آن را همچنین در ساختن گردنبندی به نام ‹عنبرینه› به کار می‌بردند. بدین ترتیب که زیور خاصی را به عنبر می‌آغشتند و اطراف آن را با جواهر تزئین کرده و به گردن می‌آویختند. عنبر را به منظور ساختن شمع نیز تولید می‌کردند، چنین شمعهایی، شمع عنبر نام داشت و هنگام سوختن، بویی خوش می‌پراکند.
مشک نیز که در عطریات ترکیبی و نیز به تنهای به کار می‌رفت، مانند عنبر، منشأی حیوانی داشت و آن را از کیسه‌ای به حجم نارنج در زیر شکم آهوی ختنی به دست می‌آوردند. این کیسه دارای منفذی است که از آن روغن قهوه‌ای رنگ با بوی بسیار خوش و تند می‌تراود. پس از شکار آهوی نر، بر شکم و اعضای او دست می‌مالیدند تا خونی که در اطراف ناف حیوان بود، به درون نافه جاری و در آنجا سرد و جامد شود. سپس نافه را از بدن آهو جدا می‌کردند و به مدت یکسال در مکانی مناسب می‌آویختند. سپس آن را می‌ساییدند و به کار می‌بردند.

گلاب ایرانی

گلاب عطر کهنسال سرزمین ما نیز که از جمله معروفترین عطریات گیاهی است، حاصل استخراج و تقطیر گلبرگهای گل محمدی است و کاربرد آن امروزه نیز به منظورهای گوناگون رایج است. حضور این عطر خالص و خوشبو در زندگی ایرانی، به حدی است که اغلب در محاوره آن را همراه کلمه عطر و به صورت « عطر و گلاب » یاد می‌کنند.
علاوه بر گل سرخ و گل محمدی، از دیگر گلها و گیاهان عطرین چه از طریق عصاره روغنی و چه استفاده مستقیم از گلبرگهای آنها، برای مقاصد گوناگون استفاده می‌شد که از جمله آنها می‌توان از: شاهسیرم (ریحان)، سوسنبر، شنبلید، ضیمران، قرنفل و یاس نام برد. استفاده از عطر دلنشین گل یاس، امروزه نیز در سراسر جهان نیز رایج است.
در فرهنگ ما، مواد معطر، نه فقط خاص زندگان است بلکه «درگذشتگان» نیز از آن بی‌بهره نمی‌مانند. برای نمونه صمغ سفیدرنگ و خوشبوی کافور که با شکاف دادن تنه درخت و یا عصاره کافور که از طریق تقطیر چوب درخت آن حاصل می‌گردد، برای غسل و شست و شوی بدن درگذشتگان برای سفر ابدی، آنان به کار می‌آید. همچنین آن را بر هفت نقطه سجده‌گاه (پیشانی، کف دو دست، سر زانوی دوپا، دو نوک انگشتان شست پا)ی درگذشته می‌مالند و به اصطلاح، «حنوط» می‌کنند. لازم به ذکر است که در قدیم از عصاره کافور برای خوشبو کردن جامه و بستر و نیز با سوزاندن صمغ آن در آتش برای معطر کردن محیط استفاده می‌کردند.

عطاری

به طور کلی، پیشه عطاری که در پیوندی مستقیم و تنگاتنگ با عطر و عطریات بوده است، از مشاغل رایج در قدیم بود و در میان مردم اعتباری ویژه داشت. عنوان عطار (صاحب پیشه عطاری) در آغاز بر فروشنده عطریات و گیاهان مولد رنگ، اطلاق می‌شد و از آنجا که عطرها و گیاهان رنگی (مولد رنگی)، اغلب خاصیت دارویی نیز دارند، مفهوم عطار، توسعه یافته و فروشنده مطلق داروها، به نام عطار خوانده می‌شد.
پیشه عطاری، به خصوص هنگامی که به تهیه و ساخت عطریات مربوط می‌گردد، پیشه‌ای ظریف و هنری دقیق است . عطاران، نه فقط با انواع گیاهان و مواد معطر و تهیه مواد عطری از آنها آشنا بودند، بلکه از خواص دارویی بسیاری از گیاهان معطر، برای درمان بیماران سود می‌بردند. برای نمونه، گلاب را برای رفع سردرد بیماران تجویز می کردند و یا علاوه بر استفاده از گلبرگهای بنفشه معطر به منظور تولید عطر بنفشه، آنها را به عنوان ملین برای مداوای بیماران به کار می‌بردند. عطاران، در کشورهای اسلامی، بازارهای خاصی داشته‌اند، برای نمونه در تاریخ بخارا در ضمن وصف وقایعی در سال 150 هـ.ق. به بازار عطاران نیز اشاره شده است. فضای این بازارها، همواره سرشار از بوی انواع عطرهای گوناگون بود و عطاران در میان مردم از شهرت و اعتباری خاص برخوردار بودند. حرفه عطاری، عموماً حرفه ای موروثی بود و پدران در عطاریهای خویش شیوه‌های دقیق و ظریف تهیه و تولید عطریات و انواع داروها را به پسران خود می‌آموختند. اغراق نیست اگر گفته شود که عطاران ایرانی، از جنبه معنوی در حقیقت میراث‌داران (عطرساز)ان ایران باستان بودند و دکانهای ایشان که به نام(عطاری) خوانده می‌شد، نه فقط محل تولید و فروش عطریات گوناگون بلکه در حکم داروخانه‌های امروزین بود. اما هنر عطاران، تنها محدود به تهیه و تولید عطریات نبود بلکه نگهداری از عطرها که بسیاری از آنها فرار بودند و به سرعت تبخیر می‌شدند و یا در صورت نگاهداری در مکانهای نامناسب، کیفیت مطلوب خود را از دست می‌دادند، نیز هنری دیگر بود. عطاران، عطریات را در صندوقچه‌هایی کوچک به نام طبله نگاهداری و در صندوقچه‌ها را با موم، محکم می‌کردند تا بدین وسیله بوی خوش و خاصیت مواد معطر از میان نرود.

گلاب گیری با قرع و انبیق

انبیق وسیله ساده ای که جابر بن حیان، کیمیاگر برجستهٔ ایرانی به منظور تقطیر مواد طراحی کرد. این ظرف برای گرم کردن مخلوط ها و جمع آوری و هدایت بخارهای حاصل بکار می رفت.

تاریخچه عطر در جهان

عطرها در زمان گذشته ابتدا از کشور مصر وارد بازار تجارت شدند. اشیایی که هنوز بوی گل حنا را در خود نگه داشته‌اند در مقبره امپراتوران پیشین پیدا شده‌اند. در معابد بخورهایی داده می‌شد و حیوانات را قبل از سوزاندن با مواد معطر پر می‌کردند تا بوی بد سوختن از بین برود. مصریان نیز مانند یونانی‌ها به لباس خود عطر می‌زدند. کتاب انجیل به مرهم معطر، انقوزه و سایر مواد معطر اشاره دارد. در قرآن کریم نیز از مواد معطر مانند مشک و گل سنبل (hycinth) یاد شده است. در افسانه یونان، آفرودیت اولین زنی بود که از مواد معطر استفاده می‌کرد. اختلاط مواد معطر توسط فردی بنام نئوفراستوس شرح داده شده است که نوشته‌های او نشان می‌دهد که این هنر بخوبی در زمان او پیشرفت کرده بوده است.
عرب‌ها در توسعه تجارتی خود چوب صندل را از هند و گل میخک و پاچولی (نعناع هندی) را از مالایا وارد نمودند. اولین عطر مدرن توسط هانگری واتر در اواخر قرن چهارم از مواد معطر آرایشی اروپایی از رزماری تقطیر شده ساخته شده و بنام Eau de Colgne (ادکلن) شهرت یافت و تا زمان ملکه ویکتوریا مورد استفاده قرار گرفت.
عطر دیگری توسط دوشس نرولی معرفی شد که Orange-flower water (آب گل پرتقال) می‌باشد عطر نرولی از عطرهای معروفی می‌باشد که اولین بار توسط جان ماریا فارینا با عنوان ادکلن معرفی شد. پیشرفت در این فراورده‌ها منجر به توسعه کاشت گل در فرانسه شد، جایی که هنوز هم از گل رز، یاسمن و اسطوخودوس عصاره‌گیری می‌شود و عطرسازان آن را بسیار با ارزش می‌دانند. در انتهای قرن 19 صنعت شیمی رو به کار عطرسازی آورد که با سنتز آلدئیدهای خوشبو شروع شد و منجر به ساخت عطر معروف شانل شماره 5 (chanel N0.5) در سال 1921 شد که بوی گل می‌داد. امروزه عطرسازان صدها اجزای معطر سنتزی و همچنین مواد معطر طبیعی را در اختیار دارند.

1- جاذب = Absorbent جاذب، جذب کننده، ماده ای که جذب می کند. 

2- نرگس = Amaryllis گل نرگس

3- عنبر = Amber
Chamber of commerce = اتاق بازرگانی

Amber, a honey-yellow colour typical of amber = عنبر، رنگ زرد عسلی کهربایی

AMBERGRIS, Lumps of oxidized fatty compounds, whose precursors were secreted and expelled by the Sperm Whale. Ambergris is commonly referred to as “amber” in perfumery. = آمبرگریس، توده‌هایی از تركیبات چرب اكسید شده كه پیش­سازهای آن توسط نهنگ عنبر ترشح شده و از بدن او خارج شده است. آمبرگریس را در عطرسازی به اختصار عنبر می‌گویند.

4- شیمی = Chemistry شیمی 

organic chemistry = شیمی آلی 

AROMA CHEMICALS, Molecules obtained from natural products or made by synthetic organic chemistry that have an aroma. Most of the synthetic aroma chemicals are nature identical, i.e., identical to the same molecule obtained from a natural product. = مواد شیمیایی آروماتیك یا آروماكمیكال ها مولکول‌هایی هستند كه از محصولات طبیعی به دست می‌آیند یا به صورت سنتزی ساخته می‌شوند و بو دارند. بسیاری از مواد شیمایی آروماتیك بوی شبیه مواد طبیعی دارند. به عبارت دیگر شبیه مولکول‌هایی هستند كه از طبیعت به دست می‌آیند.

organic chemistry = شیمی آلی

5- شوره = Dandruff شوره

Antidandruff = ضدشوره

anti dandruff = ضد شوره

Dandruff scale = لایه هایشوره های لایه ای یا پولک مانند

onset of dandruff = پیدایش شوره، شروع شوره

antidandruff shampoo = شامپو ضدشوره

anti dandruff shampoo = شامپو ضد شوره

antidandruff haircare products = محصولات مراقبت از مو با خاصیت ضدشوره

scale = flake, dry skin like dandruff = پوسته، شوره خشک

selenium shampoos, Shampoos containing selenium sulfide such as Head & Shoulders. Selenium sulfide is a key ingredient in dandruff shampoos; it treats seborrheic dermatitis, dandruff and tinea versicolor. = شامپوهای حاوی سلنیوم سولفید مثل برخی شامپوهای هد اندر شولد؛ سولفید سلنیوم یکی از ترکیبات کلیدی در شامپوهای ضدشوره است و سبوره درماتیت را نیز درمان می کند

seborrheic dermatitis can cause dandruff of the scalp as well as itchy, flaky, or scaly skin = درماتیت سبورئیک می تواند باعث شوره سر و ایجاد احساس خارش پوست سر و پوسته پوسته شدن پوست سر شود

6- بخور = Facial Steam بخور صورت
دستگاهی که با استفاده از اصول حرکت یون ها میزانpH سطح پوست را اندازه می گیرد. بخور صورت 

7- محکم = Firm

8- کندر = Frankincense کندر، رزین با بوی شیرین که از درختان آسیایی و آفریقایی به دست می آید و در گذشته در مراسم مذهبی کاربرد داشته. 

The region of Dhofar, located in southern Oman is known across the globe as the humid heart of the six-thousand-year-old frankincense trade = بخشی از دافور كه در عمان جنوبی واقع شده و مركز تجارت شش هزار ساله كندر است

9- فوری = Immediate فوری

immediate lifting = لیفتینگ سریع

immediate benefits = مزایای فوری

10- زنبق = Iris

11- خارش = Itching سوزش، خارش، تحریک

itching  = سوزش 

Anti Itching = ضد خارش

itching or burning sensations = خارش یا احساس سوزش

12- سوسن = Lily

13- انبه = Mango
mango butter = کره انبه
زین کلیر ساختاری متخلخل داشته که در آن اندیس شکست ذرات و امولینت با یکدیگر سازگارتر است و به همین علت شفافیت بالایی دارد.
Mango, Mangifera indica = انبه، مانگو، منگو

14- مدرن = Modern مدرن

15- منشأ = Origin خاستگاه، منشأ 

Halal origin = منبع حلال 

Animal origin = منشاء حیوانی، به دست آمده از حیوان

natural origin = دارای خاستگاه طبیعی، منبع طبیعی 

country of origin = کشور مبدأ ، کشوری که از آنجا یک محصول صادر می شود.

ROUNDING OUT, Perfume ingredients, often from natural origins, added to fragrance compositions to enrich, modify or soften any harsh qualities. = مواد معطر معمولاً با منشأ طبیعی كه به فرمولاسیون عطر اضافه می شود تا ویژگی های خوب به آن بدهد.

16- گلاب = Rosewater

17- شکاف = Slot

18- حوله = Towel حوله

Hot towel = حوله گرم

Bath towel = حوله حمام

Hand towel = حوله دستی

beach towel = حوله ساحل، نوعی حوله که کاربرد اصلی آن در ساحل است اما در اتاق پوست هم استفاده می شود

paper towels = حوله های کاغذی

Towel warmer = حوله گرم کن

a fresh towel = حوله تمیز

Cleanup towel = حوله تمیز کردن

pat dry with a soft towel = با یک حوله نرم با روش گذاشتن وبرداشتن خشک کنید

Rinse with lukewarm water and pat dry with a soft towel. = با آب ولرم بشویید و با یک حوله نرم خشک کنید.

19- اوره = Urea

20- تنوع = Versatility تنوع

formulation versatility = تنوع فرمولاسیون

21- فرار = Volatile فرار

volatile organic compounds or VOCs = ترکیبات آلی فرار 

EXTRACTION, Extraction with volatile solvents is the most effective and commonly used method to obtain essences. = استخراج: استخراج با حلال های فرّار موثرترین و رایج ترین روش به دست آوردن گیاهان است.

EXTRACTS, Concentrated perfume or flower products obtained through the process of extraction using volatile solvents. = عصاره: محصولات حاصل از استخراج با حلالهای فرّار كه تغلیظ شده است.

essential oils, an essential oil is a concentrated hydrophobic liquid containing volatile aroma compounds from plants, also known as volatile oils = اسانس های روغنی، ماده هیدروفوب غلیظ شده که حاوی ترکیبات آروماتیک فرار گیاهان می باشد. اسانس های روغنی را روغن های فرار نیز می نامند. 

AROMATHERAPY, The use of volatile plant oils, including essential oils, for psychological and physical well-being. The therapeutic use of pure essential oils and herbs in body massage,which is described by proponents as “healing, beautifying and soothing” the body and mind.The history of aromatherapy stretches as far back as 6,000 years ago in ancient Egypt. It wasn’t until the 1920’s, however, when the term was actually coined by a French chemist, R.M. Gattefosse. = آروماتراپی، استفاده از روغن‌های گیاهی شامل اسانس‌های روغنی برای سلامت فیزیكی و فیزیولوژیكی. استفاده درمانی از اسانس‌های روغنی خالص و گیاهان در ماساژ بدن، شفابخش، زیباكننده و التیام‌بخش برای بدن و ذهن می‌باشد. تاریخچه آروماتراپی به 6 هزار سال پیش به مصر باستان برمی‌گردد. در سال 1920 این واژه توسط یك شیمیدان فرانسوی به نام گَته فوزه ابداع شد.

22- زانو = Knee

23- گردن = Neck

24- انبیق = Alembic قرع و انبیق، ابزار گلاب گیری قدیم، ظرف تقطیر برای تولید گلاب و اسانس

25- ریحان = Basil
OCIMUM BASILICUM = ریحان

Basil, Ocimum basilicum = ریحان، تخم شربتی، ریحان شیرین، علف سن ژوزف

26- کافور = Camphor کافور، نوعی رزین معطر که در پزشکی و عطرسازی کاربرد دارد. 
A substance that acts like another substance and therefore stimulates an action, opposite of antagonist
CINNAMOMUM CAMPHORA = روغن چوب هو

Camphor tree, Cinnamonum camphora = کافور، کامفور

27- ادکلن = Cologne ادکلن
کلن 
ماده‌ای که توانایی آسیب رسانی به ژنوم یا اختلال در فرایندهای متابولیکی سلول را دارد.
eau de cologne = ادو کلن

FACTICE, Oversize perfume or cologne bottles filled with a tinted liquid for display purposes. = بطری عطری كه در اندازه بزرگ ساخته شده و معمولاً با مایعی رنگی پر می شود تا فقط در معرض نمایش قرار داده شود. ماكت های بزرگ عطر ك در ویترین ها می چینند.

EAU DE COLOGNE, Contains the lowest concentration of 2-4% base. It’s light, refreshing and can be applied often. = ادوكلن دارای كمترین غلظت یعنی 2 تا 4 درصد اسانس پایه است. ادوكلن ها ملایم و طراوت بخش هستند و می توانند به دفعات استفاده شوند.

COLOGNE (MEN'S), Unlike women’s colognes, it is similar to the concentration of eau de toilette and in some instances perfume. = بر خلاف كلون های زنانه، كلون های مردانه غلظتی شبیه اُدو توالت دارند.

CITRUS, Odors from citrus fruits such as orange, lemon, lime, mandarin and bergamot which give fresh, fruity top notes used especially in eau fraiche, classical and men’s colognes. = سیتروس: بوهایی كه از میوه های مركبات مثل پرتقال، لیمو، لیموترش، ماندارین و برگاموت بدست می آید و رایحه فوقانی تازه و میوه ای دارد. در ادكلن های كلاسیك مردانه استفاده می شود.

NEROLI OIL, Neroli essential oil is extracted from the fragrant blossoms of the bitter orange tree and has a beautiful aroma that appeals to men and women alike. In common with rose and jasmine, neroli oil is almost a complete fragrance in itself and forms the heart of one of the worlds most enduring perfumes, ‘Eau de Cologne’. = روغن نرولی: روغنی كه از شكوفه معطر پرتقال تلخ به دست می آید.

28- گلوبر = Cut-Throat Razor

29- آبنوس = Ebony آبنوس

30- تبخیر = Evaporation تبخیر

evaporation of sweat = تبخیر عرق

EVAPORATION, The process of changing from a liquid to a vapor. = تبخیر: فرایند تغییر فاز از مایع به بخار

مطلب فوق را در شبکه های اجتماعی زیر با دوستانتان به اشتراک بگذارید