پیلینگ شیمیایی = Chemical peeling

Chemical peeling = لایه برداری شیمیایی، پیلینگ شیمیایی

 گاهی به اشتباه، لک های صورت را به بدکاری کبد نسبت می دهند. با کمال احترامی که به تفسیر طب های مختلف داریم اما با وجود اینکه نام دیگر این لکه ها Liver spot یا لکه های کبدی است اما ربطی به بد کار کردن کبد ندارد. از آنجا که این لکه ها، سطحی هستند به درمان با پیلینگ شیمیایی خوب جواب می دهند. هیدروکینون، روشن کننده های غیرهیدروکینونی و حتی ماسک های خانگی ممکن است جواب دهد. اگر اینها جواب نداد می توان از درم ابرژن و نهایتاً کرایوتراپی استفاده کرد.

 درمان این نوع بیماری ها عمدتاً TCA است که نوعی لایه بردار می باشد که به عنوان یک پیلینگ شیمیایی داخل مطب یا کلینیک استفاده می شود. پیلینگ شیمیایی با گلیکولیک اسید همراه با آداپالن و آزالئیک اسید انجام می شود.

 website: drmajidzadeh.com مراقبت های بعد از لیزر بعد از لیزرهای قوی، سه ماه باید از آفتاب به طور کامل دوری نمود و هر دو ساعت یک بار، کرم ضدآفتاب استفاده کرد. اما بعد از لیزرهای ضعیف می توان با کرم ضدآفتاب معمولی، زندگی عادی را از سر گرفت. درمان اسکار آکنه با لیزرهای قوی فرورفتگی ها و جوشگاه های به جا مانده از جوش غرور یا آبله مرغان، همچنین زخم های کهنه و بریدگی ها و جراحت های جراحی را تاکنون با روش هایی مثل پیلینگ شیمیایی، درم ابریژن و کرم های لایه بردار درمان می نمودند که این روش ها در همه بیماران پاسخ یکسانی نمی دادند و در برخی بیماران فقط درصدی از جای جوش ها بهبود می یافت.

 امروزه لیزرهای الکساندرایت و دیود که توسط مراکز علمی مورد تأیید قرار گرفته، در دسترس است. اشعه لیزر توسط رنگدانه های فولیکول مو جذب و به این ترتیب ریشه مو تخریب می گردد. بدون آنکه به بافت های اطراف صدمه ای وارد کند. معمولا موهای تیره و ضخیم پاسخ بهتری به روش لیزر می دهند و زمان مورد نیاز بسته به تعداد فولیکول ها و موضع مو متفاوت می باشد. درمان با لیزر بدون درد و خونریزیست و عوارض مختصر آن مثل قرمزی، دو تا سه روز بعد از عمل از بین می رود. موارد منع عمل لیزر بارداری، مصرف کپسول راکوتان در سه ماه اخیر، آفتاب سوختگی شدید، بیماری پسوریازیس، تبخال و کسانی که اخیرا پیلینگ شیمیایی انجام داده اند یا با کرم های حاوی مواد کراتولیتیک صورت خود را لایه برداری کرده اند، نمی توانند درمان با لیزر را انجام دهند. برای انجام عمل لیزر باید یک هفته از دپیلاسیون (بور کردن موهای صورت)، بند اندازی (اصلاح صورت با بند) گذشته باشد. جراحی های پلاستیک مانند جراحی پلک، گونه برداری و تزریق چربی بعد از سه ماه قابل انجام است.

 استفاده از لایه بردارهای شیمیایی در دوره جدید به زمان جورج میلر متخصص پوست بر می گردد که با مصرف فنول اقدام به برطرف نمودن جای زخم های به جا مانده (اسکار) نمود. بعد از گذشته دهه ها لایه برداری تبدیل به عملی شد که توسط افراد غیر متخصص نیز انجام می شود. پیلینگ شیمیایی لایه برداری شیمیایی به منظور جوانسازی پوست یکی از قوی ترین ابزارهای در دسترس متخصصین پوست یا جراحان زیبایی می باشد.

 با توجه به شرایط سنی و نوع عارضه پوستی، پزشکان پوست و مو از مواد شیمیایی مختلفی برای پیلینگ استفاده می کنند. اسید تری کلرواستیک، اسیدگلیکولیک، اسید پیروویک و اسید کوجیک از رایج ترین مواد مصرفی در پیلینگ شیمیایی است.

 در صورتی که عمل پیلینگ شیمیایی توسط افراد غیرمتخصص برای بیمار انجام شود، عوارضی مثل گشاد شدن مویرگ ها، عفونت باکتریال، لک شدن پوست، ایجاد جوشگاه و افزایش حساسیت پوست محتمل است.

 قبل از عمل پیلینگ شیمیایی، سوابق بیماری هایی مانند آلرژی، بیماری قند، مصرف کپسول آکوتان، اعتیاد به سیگار، درم ابریژن قبلی، عفونت های پوستی، استعداد کلوئید سازی (گوشت اضافی آوردن) باید توسط پزشک به دقت بررسی و ارزیابی گردد.

 پیلینگ شیمیایی روی قسمت های حساس و قرمز پوست نباید انجام شود.

 پیلینگ شیمیایی چگونه کار می کند؟ پیلینگ جریان خون در سطح پوست را افزایش داده و باعث تحریک پوست و ساختن سلول های جدید می شود. معمولا سلول های پوست هر 28 روز نوسازی می شوند. به عبارت دیگر، سلول های تازه به سطح پوست آمده و سلول های قدیمی از پوست جدا می شوند. با بالا رفتن سن، سلول های مرده به راحتی از روی پوست زدوده نمی شوند. به همین علت پیلینگ برای پوست هایی که در حال پیر شدن هستند، بسیار مناسب است. کاربردهای پیلینگ •  پیلینگ شیمیایی یکی از روش های ترمیم و درمان نسبی چین و چروک های زودرس است.

 •  پیلینگ شیمیایی همچنین روش مؤثری برای کاهش لک صورت، لک تیره پشت دست و زگیل های سطحی می باشد.

 مکانیسم بوتاکس تزریق ماده شیمیایی بوتولینوم (بوتاکس) باعث فلج موقت عضلات صورت گردیده و در نتیجه امکان ایجاد چروک عضلانی در اثر اخم کردن از بین می رود. این فلج موقتی عضلانی بیمار را قادر می سازد که عادت اخم کردن، بالا انداختن پیشانی و غنچه کردن لب ها را ترک کند. اگرچه اراده بیمار نیز در ترک انقباض عضلات صورت بسیار مؤثر است. عوارض جانبی تزریق بوتاکس تزریق بوتاکس های استاندارد، عوارض مهمی ندارد. اما اگر بوتاکس غیراستاندارد استفاده شود و یا تزریق توسط افراد غیرآموزش دیده انجام گیرد، بیمار دچار افتادگی پلک، تغییر شکل و نامتوازنی دو نیمه صورت می گردد. اگرچه تزریق مواد شل کننده، روی عضلات ارادی صورت تأثیر می گذارد؛ ولی بر چین و چروک های ظریف صورت که در اثر افزایش سن و مواجهه با آفتاب ایجاد می شود تأثیر چندانی ندارد. چین و چروک های ظریف با روش هایی مثل پیلینگ شیمیایی، لیزر و درم ابریژن برطرف می شوند. به افراد مسن توصیه می شود که پس از تزریق بوتاکس، چند مرحله درمان با روش های پیلینگ شیمیایی و لیزر سطحی نیز انجام دهند تا علاوه بر چروک های عمیق صورت، چروک های ظریف چهره نیز بهبود یابد.