پخش شده = dispersed

dispersed = پخش شده

pre dispersed = از پیش پراکنده شده

 سامانه های رسانش و رهایش فسفولیپیدها تحت شرایط خاصی قادر به تشکیل لیپوزوم هستند. کاربرد اصلی لیپوزومها سامانه های رهایش است. لیپوزوم ها قادرند هم ترکیبات آبدوست، هم ترکیبات چربی دوست را در یک ساختار سازگار با پوست ، غلاف پوشیده نموده، نفوذشان به داخل پوست را تسهیل و رساندنشان به هدف مورد نظر را یاری کنند. استفاده از امولسیون سازهای فسفولیپیدی در محصولات آرایشی رنگی این مزیت را دارد که رنگدانه ها به خوبی در فاز روغنی پخش شده و لخته نمی شوند. فسفولیپیدها همچنین قادند تحت شرایط خاصی لیپوزوم تشکیل داده و رسانش مواد موثره مختلف (چربی دوست و آبدوست) به موضع مورد نظر را تسهیل کنند.

  نیمفیا آلبا (نیلوفر آبی) به آب های ساکن علاقه دارد. به همین علت می توان آن را در دریاچه ها، برکه ها و بخش هایی از رودخانه که آب آن ساکن شده، پیدا کرد. این گیاه تقریباً در سرتاسر اروپا، آسیا، آفریقای شمالی و آمریکای لاتین پخش شده است. نیلوفر آبی را می توان از روی برگ های پهن، شناور و قلبی شکلش به آسانی شناسایی نمود. گل های آن صبح زود بر روی سطح آب باز شده و نزدیک غروب بسته می شود. یک گیاه افسانه ای نیلوفر آبی همیشه توجه بشر را به خود جلب کرده و حضور تاریخی در افسانه های اقوام مختلف دارد. یونانیان قدیم این گیاه را سمبل زیبایی و هنر سخن پردازی می دانستند. مردم فریزلند (قبیله ای قدیمی در هلند) عقیده داشتند مدالی که نیلوفر آبی بر روی آن قرار دارد افتخار آورده و انسان را شکست ناپذیر می کند. یک گیاه دارویی سنتی ساقه های زیر زمینی ریشه مانند نیلوفر آبی در طب سنتی به عنوان مسکن و آرام بخش استفاده می شده است. جوشانده آن جمع کننده بافت های نرم و بند آور خون است. گل ها و ساقه های زیر زمینی آن طراوت دهنده بوده و ویژگی های تسکینی دارد. و بالاخره نیلوفر آبی برای تهیه لوسیون های آرام بخش برای پوست استفاده می شده است. اجزاء دارویی  آلکالوئیدها : nupharine و nupharidine که دومی ظاهراً ویژگی های ضد توموری دارد.

 تاریخچه دی هیدروکسی استون این ماده برای اولین بار در سال 1920 با کاربرد دارویی استفاده شد. دی هیدروکسی استون در آن سال ها به عنوان جایگزین گلوکز برای دیابتی ها پیشنهاد شده بود. در سال 1950 تجویز خوراکی دی هیدروکسی استون مورد مطالعه قرار گرفت. به عنوان یک روش تشخیصی برای بیماری ذخیره گلیکوژن و با دوز بالا به صورت دهانی به بیماران داده می شد. برخی کودکان این ماده غلیظ شده شیرین را تف می کردند، به طوری که روی لباس و بدنشان پخش می شد. دانشمندان به نکته جالبی برخورد کردند: پوست بدن ان کودکان در ناحیه ای که DHA پخش شده بود، رنگی می شد اما لباس هایشان رنگ نمی گرفت. محلول آبی این ماده سپس روی پوست استفاده شد و مورد آزمایش قرار گرفت و مشاهده شد که پوست، رنگی می گردد. در اواخر دهه 1950 محصولات برنزه کننده برای اولین بار در بازار وارد شد. اگرچه در آن موقع پذیرش این محصول به عنوان یک محصول آرایشی بسیار محدود بود. چرا که رنگ قهوه ای مایل به نارنجی روی پوست به جا می گذاشت که ناخوشایند بود.

 حالا اگر که دو طرف این مولکول الکترون ها به صورت یکنواخت پخش شده باشد، یعنی کفه ترازو متعادل باشد این مولکول بار الکتریکی پیدا نمی کند. این می شود غیرقطبی.

  آنالیز اسانس های روغنی بسیار مشکل است. زیرا یک اسانس از صدها ترکیب تشکیل شده است. کروماتوگرفی گازی معمولا برای جداسازی ترکیبات فرار استفاده می شود. طیف سنجی جرمی، برای تعیین ساختار شیمیایی. مواد قطبیده و غیرقطبیده هر دو می توانند به عنوان فاز مایع ستون کروماتوگرافی استفاده شوند. ایزومرهای نوری در اسانس های روغنی به دو فرم راستگردان و چپ گردان و همچنین مخلوط آنها وجود دارد. روش کروماتوگرافی گازی، روشی بسیار عالی برای ارزیابی ترکیبات تشکیل دهنده اسانس های روغنیست. خروجی ستون کروماتوگرافی، از یک سمت به آشکارساز و از سمت دیگر برای ارزیابی توسط انسان هدایت می شود. به این ترتیب رایحه واقعی اسانس قابل تشخیص و ثبت است. روشهای کروماتوگرافی کروماتوگرافی نام عام روشهایی است که بوسیله انها دو یا چند ترکیب در یک مخلوط به طور فیزیکی و بوسیله توزیع متفاوت بین دو فاز از یکدیگر جدا می شوند. این دو فاز عبارتند از یک فاز ساکن که می تواند جامد یا مایع باشد و یک فاز متحرک که گاز یا مایع است و به طور مداوم در فاز ساکن جریان دارد. تفکیک اجزاء مخلوط اساساً نتیجه تمایل متفاوت آنها نسبت به فاز ساکن است. در کروماتوگرافی مایع (LC) فاز متحرک یک مایع است در حالی که در کروماتوگرافی گازی (GC) فاز متحرک یک گاز می باشد. کروماتوگرافی گاز – جامد (GSC) نوعی کروماتوگرافی است که در آن فاز ساکن جامد می باشد. در کروماتوگرافی گاز مایع (GLS)، فاز ساکن مایعی است که بر روی یک تکیه گاه جامد پخش شده است. کروماتوگرافی اولین بار در سال 1906 بوسیله یک گیاه شناس روسی به نام میشل توت کشف و نامگذاری شد. او سعی داشت رنگدانه های برگهای رنگین را بوسیله عبور دادن محلول عصاره آنها از یک ستون پرشده از ذرات گچ جذب کننده از یکدیگر جدا کند. هر رنگدانه با سرعت متفاوتی به طرف پایین ستون حرکت کرده از یکدیگر جدا شدند. اجزاء جداشده در طول ستون به صورت نوارهای رنگی به آسانی قابل تشخیص بودند. از این رو این روش، کروماتوگرافی به معنای کروما (رنگ) + گرافی (نوشتن) نامگذاری شد. کروماتوگرافی مایع – مایع (LLC) این روش در سال توسط مارتین و سینژ ابداع شد. آنها به جای یک ماده جاذب جامد، به عنوان فاز ساکن از مایعی استفاده کردند که روی سطح ماده جامدی پخش شده بود و با فاز مایع متحرک غیرقابل اختلاط بود. اجزاء و ترکیبهای موجود در مخلوط بسته به میزان حلالیت بین این دو فاز پخش می شوند. به خاطر ابداع این روش مارتین و سینژ در سال جایزه نوبل شیمی را دریافت کردند. کروماتوگرافی کاغذی (PC) در این روش تفکیک بر روی ورقه های کاغذ صافی صورت می گیرد. پی بردن به مزایای کروماتوگرافی مسطح سبب پیدایش کروماتوگرافی لایه نازک TLC شد. در این روش تفکیک بر روی لایه های نازکی از ماده جاذب پخش شده بر روی صفحات شیشه ای یا صفحات سخت دیگر انجام می شود. روش TLC از زمانی که استال در سال در این زمینه کارهای زیادی انجام داد متداول شد. برای بالا بردن قدرت تفکیک ترکیبهای یونی بوسیله PC یا TLC می توان میدانی الکتریکی در طول کاغذ یا صفحه ایجاد کرد. در این صورت روشهای حاصل به ترتیب الکتروفوز کاغذی و الکتروفوز لایه نازک نامیده می شود. کروماتوگرافی گازی (GC) این روش که اخیراً در بین سایر روشها بیشترین پیشرفت را کرده است ابتدا بوسیله مارتین و جیمز در سال معرفی شد. امروزه این روش پیچیده ترین و متداولترین روش به ویژه برای مخلوط گازها و مایعات و جامدات فرار (مثل روغنهای اسانسی) میباشد. حتی برای مخلوطهای بسیار پیچیده زمان جداسازی بوسیله GC اکنون در حدود چند دقیقه است. قدرت تفکیک بالا، سرعت عمل تجزیه و حساس بودن روش GC سبب شده است که این روش تقریباً در هر آزمایشگاه شیمی متداول و مرسوم باشد. در مورد کروماتوگرافی گازی بیشتر بدانیم

 CMC به عنوان پیوند دهنده مواد ديگري براي خاصيت پيونددهندگي توصيه شده است. در ميان اين مواد متيل سلولز و سديم كربوكسي متيل سلولز شناخته شده اند. اين مواد سنتزي در آب پخش شده و افزايش حجم مي دهند و محلول هاي كلوئيدي ويسكوز شفاف تا شيري رنگ تشكيل دهند.