راکوتان و نقش آن در درمان آکنه  

راکوتان و نقش آن در درمان آکنه

نویسنده:

ehsan hosnani
احسان حُسنانی مدرس اسکین کر و مراقبت از پوست
برای اطلاع از سرفصلهای پکیج آموزشی مراقبت از پوست و مو، کلمه پکیج را با واتسپ به شماره 09101971690 بفرستید.




چکیده: راکوتان از داروهایی است که فعالیت غدد چربی را کاهش می دهد. راکوتان به علت عوارض جانبی زیادی که دارد باید به عنوان آخرین حربه در درمان جوش ها استفاده شود. یعنی فقط برای جوش های مقاوم به درمان که به روش های دیگر جواب نداده یا آکنه های التهابی که فرد را دچار افسردگی کرده و یا جوش هایی که اسکار به جار می گذارد مورد استفاده قرار می گیرد.

راکوتان یا ایزوترتینوئین

دوز مصرف راکوتان به زبان ساده

دوز مصرف راکوتان (ایزوترتینوئین) بر اساس وزن بدن شما تعیین می‌شود.
دوز شروع: معمولاً روزانه ۰٫۵ تا ۱ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز می‌شود.
مثلا برای فرد ۶۰ کیلوگرمی: دوز روزانه تقریباً بین ۳۰ تا ۶۰ میلی‌گرم در روز خواهد بود.
مدت زمان مصرف: معمولاً بین ۴ تا ۶ ماه طول می‌کشد تا درمان کامل شود.
کل دوز تجمعی: هدف کلی درمان رسیدن به ۱۲۰ تا ۱۵۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در طول دوره است.
محاسبه دوز کل برای ۶۰ کیلوگرم: مجموع مصرف در طول دوره حدود ۷۲۰۰ تا ۹۰۰۰ میلی‌گرم خواهد بود.
یعنی چی؟ یعنی باید این مقدار کل را کم‌کم و هر روز مصرف کنید تا درمان کامل و جوش‌ها برگشت‌ناپذیر شوند.
توجه مهم: این دارو قوی است و باید حتماً زیر نظر پزشک مصرف شود. آزمایش خون منظم و کنترل بارداری در خانم‌ها الزامی است.

عوارض قطعی راکوتان (ایزوترتینوئین)

این عوارض تقریباً در بیشتر مصرف‌کنندگان دیده می‌شود و بسیار شایع هستند:
1. خشکی لب‌ها (Chelitis): تقریباً همه دچار ترک و پوسته‌پوسته شدن لب می‌شوند.
2. خشکی پوست صورت و بدن: پوست نازک و حساس می‌شود و ممکن است پوسته‌پوسته شود.
3. خشکی داخل بینی: گاهی باعث خون‌دماغ شدن می‌شود.
4. خشکی چشم‌ها: احساس سوزش، خارش یا جسم خارجی در چشم‌ها، به‌ویژه در افراد دارای لنز.
5. افزایش حساسیت به نور خورشید (فتوسنسیویتی): پوست به شدت در برابر آفتاب حساس می‌شود و سریع‌تر می‌سوزد.
6. تشدید موقت جوش‌ها در شروع درمان: در هفته‌های اول ممکن است آکنه بیشتر شود، که طبیعی است.
7. درد مفاصل و عضلات: معمولاً در افراد فعال یا ورزشکار بیشتر دیده می‌شود.
توضیح: این عوارض به‌قدری شایع هستند که به‌عنوان اثرات تقریباً قطعی دارو شناخته می‌شوند و معمولاً در بیش از ۹۰٪ مصرف‌کنندگان مشاهده می‌شوند.

سایر عوارض راکوتان (غیرقطعی ولی مهم)

این عوارض در همه افراد رخ نمی‌دهند، اما در برخی ممکن است ظاهر شوند و باید با دقت پیگیری شوند.
1. افزایش چربی خون: افزایش تری‌گلیسرید و کلسترول که ممکن است به کبد چرب یا پانکراتیت منجر شود.
2. افزایش آنزیم‌های کبدی: نشان‌دهنده فشار به کبد است و نیاز به آزمایش خون دوره‌ای دارد.
3. تغییرات خلقی و روانی: ممکن است شامل افسردگی، اضطراب، تحریک‌پذیری یا در موارد نادر افکار خودکشی باشد.
4. تاری دید یا اختلال در دید شب: ممکن است به دلیل اثر دارو بر شبکیه چشم رخ دهد.
5. سردرد و افزایش فشار داخل جمجمه: نادر ولی خطرناک، با سردردهای شدید و مداوم همراه است.
6. ریزش مو: در برخی افراد ممکن است ریزش موقتی موها دیده شود.
7. حساسیت‌های پوستی یا آلرژی: کهیر، خارش یا التهاب پوستی ممکن است ایجاد شود.
8. مشکلات گوارشی: حالت تهوع، درد شکم یا در موارد نادر التهاب روده گزارش شده است.
9. التهاب یا درد مفاصل: در دوزهای بالا ممکن است آرتریت واکنشی یا درد مفصلی شدید ایجاد شود.

اندیكاسیون های مصرف راكوتان چیست؟

آكنه بسیار شدید و مقاوم و ندولی
آكنه متوسط تا شدید كه در مدت 18 ماه درمان، پاسخ نگرفته است
آكنه متوسط تا شدید كه پس از درمان موفق، عود كرده است
آكنه فول مینانس و پیودرمال فاشیا
آكنه هایی كه اسكار به جا می گذارند
پوست های بسیار چرب
مواردی كه باعث ناراحتی روحی و روانی در شخص شده است




کنترااندیکاسیون‌های مصرف راکوتان

مواردی هستند که در آن‌ها مصرف راکوتان ممنوع است و می‌تواند برای سلامت فرد خطر جدی داشته باشد.
1. بارداری یا احتمال بارداری: خطر نقص‌های شدید مادرزادی بسیار بالاست و مصرف راکوتان در دوران بارداری مطلقاً ممنوع است.
2. شیردهی: دارو وارد شیر مادر می‌شود و ممکن است به نوزاد آسیب برساند.
3. بیماری شدید کبدی: راکوتان فشار زیادی به کبد وارد می‌کند و در صورت اختلال عملکرد کبد، مصرف آن ممنوع است.
4. تری‌گلیسرید بسیار بالا: ممکن است موجب پانکراتیت (التهاب لوزالمعده) شود.
5. حساسیت به ایزوترتینوئین یا رتینوئیدها: همچنین حساسیت به اجزای غیرفعال دارو مانند سویا یا روغن بادام‌زمینی نیز مانع مصرف است.
6. مصرف همزمان با تتراسایکلین‌ها: مانند داکسی‌سایکلین یا مینوسایکلین که ممکن است باعث افزایش فشار داخل جمجمه شود.
7. سابقه افسردگی شدید یا افکار خودکشی: مصرف در این موارد باید با احتیاط شدید و نظارت روان‌پزشک انجام شود.