غیر یونی چیست؟
غیر یونی = None Ionic
none ionic = غیر یونی
واژه «غیر یونی» در مقالات سایت احسان حسنانی
سورفکتانت های آمفوتری
سورفکتانت های آمفوتری وابسته به pH هستند و بسته به میزان pH محیط به شکل های مختلفی با سورفکتانت های کاتیونی،
غیر یونی و آنیونی واکنش می دهند. در pH های پایین کاتیونی بوده و در pH های بالا به صورت آنیونی عمل می کنند.
بتائین و مشتقات آن جزء سورفکتانت های آمفوتری می باشند. آلکیل
بتائین، آلکیل آمیلو پروپیل
بتائین و کوکامیدو پروپیل
بتائین مثال هایی از انواع
بتائین می باشند که در شامپوها کاربرد دارند.
آلکیل
بتائین ها
مشاهده مطلبسورفکتانت های غیر یونی
سورفکتانت های غیر یونی
سورفکتانت های غیر یونی خاصیت پاک کنندگی و کف کنندگی ضعیف تری دارند ولی در عین حال موجب تحریک پوست نمی شوند. سورفکتانت های غیر یونی به دلیل خاصیت پاک کنندگی و کف کنندگی خیلی کم به تنهایی در شامپوها قابل استفاده نیستند اما در ترکیب با سورفکتانت های آنیونی کف ایجاد شده را پایداری می بخشند. کوکونات دی اتانول آمید مثالی از یک سورفکتانت غیر یونی است.
مشاهده مطلبسورفکتانت های شامپو
در شامپو دو نوع سورفکتانت وجود دارد. سورفکتانت اولیه و ثانویه.
سورفکتانت اولیه بیشترین مقدار را در شامپو داشته و مسئول اصلی ایجاد کف و پاک کنندگی است.
سورفکتانت های ثانویه مجموعه ای دو یا چندتایی هستند که برای کم نمودن اثر خشن سورفکتانت اولیه یا ایجاد لطافت و تغییر در ماهیت کف به کار می روند. مواد تقویت کننده کف نیز سورفکتانت ثانویه تلقی می شوند.
تقسیم بندی سورفکتانتهای شامپو
سورفکتانت های شامپو به چهار دسته کاتیونی، آنیونی، غیر یونی و آمفوتری تقسیم می شوند.
سورفکتانت های غیر یونی خاصیت پاک کنندگی و کف کنندگی ضعیف تری دارند ولی در عین حال موجب تحریک پوست نمی شوند. سورفکتانت های غیر یونی به دلیل خاصیت پاک کنندگی و کف کنندگی خیلی کم به تنهایی در شامپوها قابل استفاده نیستند اما در ترکیب با سورفکتانت های آنیونی کف ایجاد شده را پایداری می بخشند. کوکونات دی اتانول آمید مثالی از یک سورفکتانت غیر یونی است.
سورفکتانت های آمفوتری وابسته به pH هستند و بسته به میزان pH محیط به شکل های مختلفی با سورفکتانت های کاتیونی،
غیر یونی و آنیونی واکنش می دهند. در pH های پایین کاتیونی بوده و در pH های بالا به صورت آنیونی عمل می کنند.
بتائین و مشتقات آن جزء سورفکتانت های آمفوتری می باشند. آلکیل
بتائین، آلکیل آمیلو پروپیل
بتائین و کوکامیدو پروپیل
بتائین مثال هایی از انواع
بتائین می باشند که در شامپوها کاربرد دارند.
مشاهده مطلبسورفکتانت ها: امولسیون کنندگی شوینده ها
وقتی یک ماده نامحلول مثل روغن به آب حاوی شوینده اضافه می شود، احتمال تشکیل امولسیون وجود دارد. این امولسیون می تواند روغن در آب یا آب در روغن باشد. دو حالت دیگر هم ممکن است به وجود آید که یکی انحلال روغن در آب و یا تشکیل میکروامولسیون ها است. پارامتر HLB ارتباط منطقی بین ساختار شوینده و امولسیون کنندگی آن را نشان می دهد.
شوینده های غیریونی به دلیل داشتن گروه های آبدوست بزرگ، با انواع یونی متفاوتند. بنابر فرضیات بالا، انتظار می رود ان ها میسل های کروی کوچکی ایجاد کنند. ولی با اینکه نسبت به انواع یوین در غلظت های پایین تری میسل ایجاد می کنند، اندازه میسل های آن ها بزرگتر است. اگر فرض کنیم که نظریه های بالا صحیح باشند، پس باید بپذیریم که گروه آبدوست مؤثر، برای گروه پلی اتیلن گلیکول بسیار کوچکتر از گروه یونی است. شواهدی موجود است که احتمال صحیح بودن این مطلب را بیان می کند. با افزایش محتوای گروه EO نسبت تراکم کاهش یافته و نوع غیر یونی بیشتر شبیه به نوع یونی می شود. ولی نباید تنها از این مفهوم تراکم به عنوان تنها عامل تغییر دهنده مقطع عرضی مؤثر استفاده کرد زیرا اندازه طول زنجیره نیز در میزان تراکمل و اندازه میسل ایجاد شده تأثیر خواهد داشت.
مشاهده مطلبسورفکتانت ها: میسل چیست؟
میسل ها توده های کروی هستند که قسمت درونی آن ها هیدروکربنی است. غلظتی از شوینده که در آن اولین میسل ها تشکیل می شوند، غلظت بحرانی میسل نام دارد. اندازه میسل با کمیتی به نام عدد تجمع اندازه گیری می شود.
دومین نکته قابل توجه رفتار غیرعادی شوینده های غیریونی با تغییرات دمایی می باشد. در شوینده های قطبی، افزایش دما به دلیل افزایش دادن انرژی جنبشی مولکول ها، تمایل آن ها جهت تجمع و متراکم شدن را کاهش می دهد. برای انواع غیر یونی نیز این قانون صادق است ولی از طرفی افزایش دما باعث شده که گروه اتوکسیدی (EO) مولکول های آب اطراف خود را از دست بدهد که نتیجه آن کاهش قطبیت مولکول و تمایل بیشتر آن برای تجمع کردن خواهد بود. غیر یونی ها این انباشتگی را تا زمانی که به صورت نامحلول درآیند، ادامه می دهند.
مشاهده مطلبسورفکتانت ها: سارکوزینات ها
3- سازگاری با شوینده های دیگر: سازگاری خوب با آنیونی ها؛ غیر یونی ها و کاتیونی ها داشته البته به طوری که از نظر خواص ضد باکتری اثر منفی ندارند؛ سازگار با افت کشهای فنلی و چهارتایی (آمونیومی).
مشاهده مطلبمواد اولیه سازنده شامپو | ترکیبات شامپو
شامپو آمیزه ای است از آب، مواد فعال کننده سطحی و مواد افزودنی. آب بخش عمده فرمولاسیون شامپو را تشکیل می دهد و ماده پایه ای شامپو محسوب می شود. سورفکتانت ها، پاک کننده های اصلی شامپو هستند. سایر موادی که در شامپو وجود دارد، برای تقویت کف، افزایش ویسکوزیته، اصلاح بو، رنگ و همچنین برای جلوگیری از فساد میکروبی شامپو به آن اضافه می شوند. در این مقاله هر یک از اجزاء تشکیل دهنده شامپو به طور خلاصه تعریف می شود.
مواد محافظ یا
نگهدارنده
شامپو از سه قسمت عمده تشکیل شده است:
- آب
اگر به فهرست ترکیبات تشکیل دهنده شامپوها نگاه کنیم، معمولا آب را در صدر این فهرست می بینیم. این به آن معنی است که آب بخش عمده وزن شامپو را تشکیل می دهد. در ساخت شامپوها از آب به عنوان حلال استفاده می شود. شامپوها محصولات ویژه حمام،
صابون ها و امولسیون ها همگی حاوی آب هستند. به همین علت کیفیت آب مصرفی که برای ساخت یک محصول آرایشی بهداشتی استفاده می شود، حائز اهمیت است.
معمولاً درصد از
فرمولاسیون شامپو را آب تشکیل می دهد. آب به کار رفته در شامپوها از نوع آب املاح زدایی شده یا دمینرالیزه است.
- مواد فعال سطحی یا سورفکتانت
جزء اصلی یک شامپو مواد فعال کننده سطحی آن است.
موادفعال کننده سطح به طورکلی به چهار دسته آنیونی، کاتیونی، آمفوتری و
غیر یونی تقسیم بندی می شوند. در شامپو معمولا ترکیبی از موادفعال آنیونی (مانند سدیم لارت سولفات)، مواد آمفوتری (مانند
بتائین ها) و مواد غیریونی (مانند کوکونات فتی اسید دی اتانول آمید) به عنوان مواد فعال کننده سطحی یا جزء اصلی استفاده می شود.
مشاهده مطلبواژه «غیر یونی» در منابع و ترجمه های احسان حسنانی