رنگ کردن = dyeing

dyeing = رنگ کردن

swatch dyeing test = تست رنگ سواچ

 راهنمای صحیح استفاده از این محصولات بنابراین بسیار حائز اهمیت است تا رضایت مشتری حاصل گردد. برای آماده‌سازی پوست می توان از یک لایه برداری ملایم استفاده نمود. لایه برداری باید به صورت یکنواخت انجام شود. برنزه کردن باید به صورت یکنواخت انجام شود و توجه ویژه ای به ناحیه آرنج ها، زانوها، قوزک پا شود تا بیش از حد این نواحی تیره نشوند. دقت ویژه ای نیز اطراف خطوط موها باید صورت پذیرد چرا که ممکن است موهای روشن تر تیره شوند. دست ها باید بلافاصله پس از مصرف شسته شوند تا کف دست، انگشتان و ناخن ها تیره نشود. واضح است که احتیاط، مهارت و تجربه برای استفاده از این محصولات ضروری است. فعالیت ضد آفتابی دی هیدروکسی استون در ایالات متحده آمریکا، سازمان غذا و داروی آن کشور، در سال 1993 دی هیدروکسی استون را به عنوان یک ضد آفتاب تأیید شده در هنگام استفاده با LAWSONE (2 هیدروکسیل 1 و 4 نفتوکوئینون) شناخته است. اتحادیه اروپا اما دی هیدروکسی استون را به عنوان یک فیلتر فرابنفش مجاز قلمداد نمی کند. دی هیدروکسی استون اثر خفیفی روی فاکتور حفاظت آفتاب دارد و این فاکتور را 3 تا 4 درجه افزایش می دهد. زیرا رنگ قهوه ای ایجاد شده روی پوست می تواند بخش مرئی نور را که با UVA بلندموج کمی همپوشانی دارد جذب نموده و به نوعی از پوست در برابر UVA نوع 1 محافظت کند. افرادی که از محصولات برنزه کننده حاوی دی هیدورکسی استون استفاده می کنند، باید مراقب باشند که بر خلاف تیرگی واضح پوست، این محصولات حفاظت بسیار کمی در برابر آفتاب را دارند. بنابراین برای دستیابی به محافظت قابل توجه، در برابر آفتاب نیاز به فیلترهای فرابنفش می باشد. عدد SPF درج شده روی محصول برای چند ساعت پس از استفاده قابل اتکا است، نه برای روزهای آینده. اندیکاسیون حتی با وجود پیشرفت های اخیر که در فرمولاسیون محصولات حاوی دی هیدروکسی استون پدید آمده، رنگ برنزه ناشی از DHA وابستگی زیادی به نوع پوست دارند. افرادی که پوست با تیرگی متوسط دارند و فوتوتایپ 2 یا 3 دارند، نتایج متفاوتی با افرادی که پوست روشن تر یا تیره تر دارند ایجاد می شود و رنگ مطلوب تری روی پوستشان ایجاد می شود. افرادی که رنگ زمینه پوستشان طلایی است، از افرادی که پوستشان قرمز، زرد و زیتونی رنگ است، نتایج بهتری می گیرند. مصرف کنندگان مسن تر که دارای پوست ضخیم تر و هایپرکراتوزشده هستند و افرادی که روی پوستشان لکه هایی در اثر آفتاب ایجاد شده، نتایج چندان مطلوبی نمی گیرند. متخصصین پوست، این نوع برنزه کننده را به عنوان جایگزین ایمن مواجهه با آفتاب توصیه می کنند. این محصولات همچنین برای پوشش دادن برخی التهابات پوستی مثل ضایعه رگ عنکبوتی پا قابل استفاده است. بیمارانی که دچار ضایعه ویتیلیگو یا برص هستند نیز می توانند از مزایای این نوع برنزه کننده برخوردار شوند. چرا که در حالت عادی وقتی در مواجهه با آفتاب قرار می گیرند، ناحیه برص شده پوستشان تمایز بیشتری با قسمت های دیگر پوست خواهد داشت. به همین علت برنزه کننده می تواند این تمایز را کمتر کند. محصولات برنزه کننده همچنین می توانند برای افرادی که حساسیت های نوری دارند، مناسب باشد و از پوست این افراد محافظت کند. ایمنی تغییر رنگ مشهود در اثر استفاده از محصولات برنزه کننده، ممکن است این تصور را در برخی مصرف کنندگان ایجاد کند که این محصولات خطرناک هستند اما با توجه به شیمی دی هیدروکسی استون و ویژگی های توکسیکولوژیکی این ماده، دی هیدروکسی استون را می توان یک ماده غیرسمی در نظر گرفت. واکنش این ماده در سطح لایه شاخی بوده و جذب سیستمی آن بسیار کم است. سمیت حاد دی هیدروکسی استون آنچنان که در سال 1920 برای بیماران دیابتی تست شده، نتایج قابل قبولی داده و مصرف دهانی این محصول، قابل تحمل است. فسفات دی هیدروکسی استون به صورت طبیعی به عنوان یکی از مواد واسطه چرخه کربس به صورت طبیعی وجود دارد. بسیاری از حساسیت های گزارش شده ثانویه بوده و در اثر حضور مواد دیگر ایجاد می شود. مواد برنزه کننده جایگزین ماده شیمیایی لاوسون که در گیاه حنا و جاگلون با فرمول شیمیایی 5 هیدروکسی 1 و 4 نفتوکوئینون که از گردو مشتق شده، می تواند پوست، مو و ناخن ها را رنگی کند. این مواد قرن ها برای رنگ کردن موها مورد استفاده قرار می گرفت. اما این مواد جذب تمایلی به پوست نداشته و علاوه بر پوست لباس ها را نیز رنگی می کنند. رنگ پوستی که ایجاد می کند، شبیه برنزه کننده های طبیعی نیست. افزودنی ها علاوه بر مواد فعال اصلی، افزودنی هایی نیز می تواند به فرمولاسیون های حاوی دی هیدروکسی استون اضافه شود. ویتامین ها، عصاره های گیاهی، آنتی اکسیدان ها، مواد ضد التهاب و حتی اسیدهای آلفاهیدروکسی می تواند برای افزایش حیطه ادعای محصول شما به فرمولاسیون اضافه شود. اضافه کردن ترکیبات ضدآفتاب به محصولات برنزه کننده، نیاز به بحث مفصل دارد. مراجع

 شیمی دکلره کردن دکلره کردن یا بی رنگ کردن مو معمولاً با اکسید کردن ملانین (رنگ دانه های مو) انجام می شود. بسیاری از دکلره های مو از دو بطری تشکیل شده که با یکدیگر آمیخته می شوند. یک بطری حاوی ماده قلیایی و دیگری حاوی محلول آبی هیدروژن پراکساید می باشد. دکلره های قوی تری نیز وجود دارند که حاوی ماده تقویت کننده (آمونیوم و پرسولفات های دیگر) می باشند و برخی انواع دیگر حاوی پیروسولفیت سودا که به محلول قلیایی اضافه می شود.

 گرمای حاصل از واکنش اکسایشی کاهشی در فرآیند بی رنگ کردن موها مورد استفاده قرار می گیرد. فرمولاسیون محلول قلیایی محلول قلیایی معمولاً شامل آمونیاک، آب خالص و ماده شلات کننده است. بیش از نیمی از فرمولاسیون را آب تشکیل می دهد. برای تولید محلول قلیایی آب خالص را حرارت داده و ترکیبات دیگر به جز آمونیاک را به فرمول اضافه می کنند و پس از سرد شدن آمونیاک اضافه می شود.

 رنگ موها یکی از مهمترین محصولات آرایشی بهداشتی مو هستند. در کشورهای توسعه یافته بیش از درصد از خانم ها حداقل یک بار از رنگ مو استفاده نموده اند و یا به طور منظم مو را رنگ می کنند. یکی از مهم ترین علل رنگ کردن مو تغییر رنگ مو های خاکستری و پوشاندن سفیدی مو می باشد. بیش از درصد از رنگ موها از نوع اکسیدانی یا دائمی هستند. مخلوط آب اکسیژنه و یک عامل قلیایی (مانند آمونیاک) سبب روشن شدن رنگ طبیعی مو می گردد و به دنبال آن استفاده از رنگ های دائم غیر قابل شستشو با آب سبب جایگزین شدن این رنگ، در مو می شود. با توجه به پیچیدگی ساختار شیمیایی مواد سازنده رنگ مو، درنظر گرفتن سلامت و کیفیت این فرآورده ها بسیار دارای اهمیت می باشد. رنگهای مو دو کاربرد عمده دارند: مخفی نمودن موهای سفید شده

 - دریچه های مویی که با اینگونه مواد رنگ شده مسدود می گردد بنابراین دکلره و بی رنگ کردن مو بسیار مشکل و گاهی نشدنی خواهد شد. از این رو دسترسی به رنگهای با پایه روشن در آینده امکانپذیر نخواهد بود. •  رنگ موهای شیمیایی این گونه رنگها از مواد شیمیایی ساخته می شوند. بزرگترین مزیت رنگ موهای شیمیایی تنوع رنگ ها و عیبشان ایمنی کمتر خصوصا در فرمولاسیونهای غیر استاندارد است.

 رنگ موهای شیمیایی همچنین به علت فعل و انفعالات شیمیایی که در فرایند رنگ کردن مو رخ می دهد - خصوصا اگر رنگ کردن مو با مهارت انجام نشود - آسیب هایی مانند خشک شدن مو وهمچنین تحریک و سوزش پوست سر بوجود می آید. تحقیقات اخیر نشان داده رنگ موهای شیمیایی می توانند در دراز مدت حتی باعث بروز بیماریهایی مانند سرطان شوند که برای نمونه می توان به خبری که به تازگی در مورد ارتباط رنگ مو با سرطان منتشر شده اشاره نمود: خلاصه خبر آن است که که طی پژوهشی ثابت شده خانمهایی که به مدت بیش از بیست سال از رنگ موهای شیمیایی استفاده کرده اند بیشتر از خانمهایی که از رنگ مو استفاده نکرده اند در معرض بیماری سرطان سیستم لنفاوی(NHL) قرار دارند برای دیدن متن کامل این خبر اینجا یا اینجا را کلیک کنید.

 البته این مساله چندان نگران کننده نیست زیرا در دو دهه اخیر بسیاری از مواد شیمیایی خطرناک ازفرمولاسیون برخی مواد مصرفی برای رنگ کردن مو حذف شده که این مواد شیمیایی خطرناک بیشتر در فرمولاسیونهای قدیمی یافت وجود داشته اند.

 در رنگ موهای دائم میزان آب اکسیژنه در سطح سر به 6 درصد می رسد و به عنوان قلیایی کننده نیز از آمونیاک استفاده می شود که این امر pH را به حدود 10.5 – 9.5 می رساند. این تنش اعمال شده سبب نفوذ رنگ مو تا خلال کورتکس می گردد. این نوع رنگ ها ثبات و دوام اثر طولانی دارند و با گستره وسیعی از رنگ ها در بازار عرضه می شوند. رنگ موهای دائم به شکل بارزی سبب روشن شدن رنگ مو می گردند و قدرت پوشانندگی موهای خاکستری را به طور کامل دارند. با رشد مو از سطح سر تغییر رنگ ایجاد می شود بنابراین این افراد برای حفظ یکنواختی رنگ مو می بایست هر 6-4 هفته، رنگ کردن مو را تجدید نمایند.

 امروزه برای درمان ریزش موی سر، مصرف کنندگان به دنبال محصولات آرایشی مقرون به صرفه ای و با عملکرد بالا هستند که اثربخشی شان توسط آزمونهای کلینیکی (بالینی) به اثبات رسیده باشد. چرا مو می ریزد؟ هر چند علل ریزش مو هنوز به طور کامل شناخته شده نیستند، اما می توان گفت ریزش مو علتهای متعددی دارد. ژنتیک، تغییرات هورمونی، به هم خوردن تعادل هورمونها (در اثر زایمان یا یائسگی)، تغذیه (کمبود برخی ویتامینها و مواد معدنی خاص)، استرس، بیماری هایی مثل دیابت یا لوپوس (نوعی بیماری پوستی)، مصرف برخی داروها، بدرفتاری با مو (آرایش بیش از حد مو، برس زدن بیش از حد، رنگ کردن یا دکلره کردن مو) می توانند علت های ریزش مو باشند. البته گاهی ریزش مو فقط در اثر افزایش سن و سال ایجاد می شود و می تواند ربطی به هیچ یک از عوامل یادشده نداشته باشد.

 2. کاربرد بیش از اندازه مواد آرایشی شیمیایی مانند صاف کننده های مو (relaxer)، فر موی دایم (perms) و رنگ کردن مو.

 سشوار و اتو مو سؤالات متداول در مورد صاف کردن مو با روش ژاپنی صاف کردن مو با روش ژاپنی چه مقدار زمان می برد؟ بسته به نوع مو، طول مو و میزان آسیب دیدگی آن بین 3 تا 4 ساعت. ماندگاری اثر این روش چقدر است؟ مویی که با روش ژاپنی صاف شده، اثرش دائمی است. منظور از دائمی در تکنیک های آرایش مو همانطور که می دانید، مدت زمان 4 تا 6 ماه است. زیرا موها همواره رشد نموده و به طبیعت اصلی خود باز می گردند. چه مدت بعد از صاف کردن مو با روش ژاپنی می توان موها را شست و شو داده و مرطوب نمود؟ دو روز بعد از استفاده از این تکنیک می توانید موها را شسته و آبکشی کنید. برای حفظ اثر صافی موها، هر بار بعد از شامپو کل موها را سشوار کنید. ایمنی روش ژاپنی چقدر است؟ از آنجاییکه محلول های یوکو حاوی مواد شیمیایی تولیدکننده فرمالدهید و مواد سرطانزای دیگر نیست، این محصول ایمن می باشد. صاف کردن مو به روش ژاپنی چه تفاوتی با روش ژاپنی و کراتینه کردن مو دارد؟ صاف کردن مو با روش ژاپنی با تغییر دادن فیزیکی ساختار مو، مو را صاف می کند. روش برزیلی و کراتینه کردن مو، با پوشاندن موقتی مو با کراتین مو را صاف می کند. روش برزیلی و کراتین تا سه ماه مو را صاف نگه می دارند و در این مدت چندین بار باید به سالن آرایش مراجعه کنید. آیا رنگ کردن موها بعد از صاف کردن مو با روش ژاپنی امکانپذیر است؟ این تکنیک را همزمان با رنگ کردن مو نمی توان استفاده نمود. رنگ کردن مو دو هفته بعد یا قبل از صاف کردن مو با روش ژاپنی می تواند انجام شود. منابع The Japanese Hair Straightening Guide

 - قبل از رنگ کردن مو، تا 24 ساعت آن را شامپو نکنید زیرا چربی طبیعی مو به عمل جذب رنگ بر روی مو کمک نموده و باعث سهولت در امر رنگ کردن مو می گردد.

 - از آنجا که عمل رنگ کردن، مو را خشک تر از حالت نرمال می کند. کاندیشنه و نرم نمودن موی رنگ شده بسیار مهم است. موی کاندیشن شده خیلی بهتر از موی خشک و شکننده، رنگ مو را در خود نگه می دارد ضمن اینکه کاندیشن کردن موی رنگ شده باعث افزایش درخشش و جلای آن گردیده و جلوه بیشتری به آن می دهد. محافظت از رنگ مو به طور کلی موی رنگ شده نسبت به عوامل آسیب رسان خارجی مثل پرتوهای فرابنفش، هوا، باد، آب دریا، کلر و ... حساس تر است. این عوامل با تشکیل رادیکالهای آزاد رنگ مو را کدر می کنند. مواد آنتی اکسیدان رادیکالهای آزاد را خنثی نموده و به رنگ مو اجازه می دهد که شفافیت و درخشش بهینه اش را حفظ کند. به این ترتیب، از رنگ مو محافظت نموده و تاثیرش را ماندگار می کند.

 رنگ کردن مو تغییراتی در ساختار مو ایجاد می کند. موی رنگ شده متخلخل و تیره است و به سختی شانه می شود. مواد لیپیدی با نفوذ به کورتکس، ماتریس لیپیدی بین سلولی مو را ترمیم می کند. مواد لیپیدی ممکن است بتوانند روی مو لایه ای محافظ تشکیل دهد. در اثر تشکیل این لایه، ظاهر مو بهبود یافته، سطح مو ترمیم شده و پولک های کوتیکول هموار می شود. مواد لیپیدی مو را صاف تر و شانه پذیرتر می کند.

 آیا استفاده از کاندیشنر ضروری است؟ مصرف برخی شامپوها، مو را خشک و خشن می کند. خصوصاً اگر موها در اثر رنگ کردن و دستکاری های شیمیایی آسیب دیده باشند. به همین علت توصیه می شود که پس از استفاده از شامپو و آبکشی آن، مطابق دستورالعمل سازنده، از کاندیشنر استفاده شود. کاندیشنرها معمولاً برای چشم ها زیانبار هستند. مراقب باشید موقع استفاده، وارد چشم نشوند. برخی موها بدون کاندیشنر شانه نمی شود و فرم نمی گیرد، در این صورت استفاده از کاندیشنر ضروری خواهد بود. بعد از استفاده از کاندیشنر احساس می کنم موی من سنگین شده. چرا؟ این مشکل می تواند در اثر یکی از این عوامل به وجود آمده باشد: کاندیشنر به جای اینکه روی ساقه و نوک موها استفاده شود به غلط بر روی پوست سر مالیده شده است. کاندیشنر بیش ازحد استفاده شده و یا به خوبی آبکشی نشده است. کاندیشنر برای موی سر شما مناسب نبوده است. آیا فقط قسمتهای انتهایی تارهای مو باید کاندیشن گردد یا قسمتهای نزدیک به ریشه هم نیاز به کاندیشنر دارد؟ قسمتهای میانی و انتهایی مو(نوک موها) احتیاج بیشتری به رطوبت دارد زیرا عمر بیشتری کرده و زمان زیادتری در معرض عوامل مخرب و خشک کننده محیط مانند باد و یا نور خورشید همچنین مدل دهنده های گرمایی مانند سشوار و برسها و... قرار گرفته است. قسمتهای مو نزدیک به ریشه، جوان و سالم هستند به علاوه با روغن طبیعی پوست سر چرب می شوند. بنابراین به جز در موارد استثنایی نیازی به کاندیشن کردن آن قسمت نیست. بعد از استفاده از کاندیشنر موی خود را با آب گرم آبکشی کنم یا آب سرد؟ به یاد داشته باشید هر چه دمای آب آبکشی بیشتر باشد کاندیشنر بیشتری زدوده می شود. از طرفی بر روی موی زبر و ضخیم کاندیشنر بیشتری باید بر جای بماند. بنابراین هر اندازه موی شما ضخیم تر است از دمای آبکشی کمتری استفاده نمایید تا کاندیشنر بیشتری بر روی موی شما بر جای بماند و هر چه موی شما نازک تر باشد از آب گرمتری استفاده نمایید تا کاندیشنر کمتری بر روی موی شما باقی بماند. موی من در اثر استعمال مواد شیمیایی خشک و تخریب شده. آیا بر جای گذاردن کاندیشنر بر روی مو در طول شب کار صحیحی است؟ این کار نه تنها تاثیری بر بیشتر نرم شدن موهای شما ندارد بلکه تارهای موی شما به علت تورم، در طول شب - وقتی شما خواب هستید- شکسته خواهد شد. آیا کاندیشنر مو را درخشان می نماید؟ مسلما همینطور است. علت کدر بودن مو آن است که نور به آن تابیده می شود اما به علت ناهمواری سطح آن بازتاب نمی گردد. کاندیشنر با هموار کردن پولکهای سطح خارجی مو بازتاب نور را بیشتر کرده و موجب درخشش آن می گردد. در آرایشگاه بعد از کاندیشن کردن، موی من را زیر سشوار قرار می دهند. آیا این کار لازم است؟ این کارعملکرد کاندیشنر را تسریع می کند اما مزایای کاندیشنر را بیشتر نمی کند. آیا کاندیشنر موخره را هم درمان می کند؟ هیچ چیز جز تیغه های قیچی! موجب برطرف شدن موخره نمی گردد. آیا کاندیشنر رشد مو را تسریع می کند؟ خیر ولی کمک می کند که مو، بیشتر روی موی سر شما باقی بماند. در اثر استعمال کاندیشنر موی من لخت و بی حالت می گردد آیا من کاندیشنر زیاد مصرف کرده ام؟ ممکن است از کاندیشنرهای سنگین استفاده کرده باشید. کاندیشنر را عوض کنید. چه مدت کاندیشنر روی سر من باقی بماند؟ معمولا 2تا5 دقیقه کافی است حداکثر10 دقیقه. دستورالعمل سازنده مدنظر قرار گیرد. کاندیشنرهای با نفوذ عمقی(Deep penetrating conditioner) چه فرقی با کاندیشنرهای معمولی دارد؟ کاندیشنرهای با نفوذ عمقی طوری طراحی شده که به داخل کوتیکول رسوخ می کند. چگونه می توانم تشخیص دهم که کاندیشنر به طور کامل از روی موی من زدوده شده است؟ لازم نیست کاندیشنر را به طور کامل از روی موی خود بزدایید. زیرا مقدار بسیار اندکی از کاندیشنر باید بر روی سطح موی شما باقی بماند. در واقع همین پوشش و آب بند شدن مو با کاندیشنر است که مو را حالت پذیر می نماید. آیا آبکشی نکردن کاندیشنر به موی من آسیب وارد خواهد نمود؟ همانطور که در سوال قبلی تشریح گردید شما باید مقدار بسیار اندکی از کاندیشنر را بر روی سطح موی خود باقی گذارید. بر جای گذاردن مقادیر زیاد از کاندیشنر بر روی مو باعث کدورت آن خواهد گردید. به استثناء کاندیشنر های Leave on که باید 100درصد بر روی مو باقی بماند. آیا آقایان هم مانند خانم ها باید از کاندیشنر استفاده نمایند؟ بله.

 2- رنگ موهای خودشان را تغییر دهند تا ایجاد تنوع نموده و زیباتر شوند تاریخچه 3000 سال پیش از میلاد، در مصر باستان مواد طبیعی با منشا گیاهی و معدنی برای رنگ کردن موها استفاده می شد. رنگ موهای اکسیدانی که امروزه به شکل گسترده ای استفاده می شود، در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی پس از کشف مولکول پارا فنیلن دی آمین به وجود آمد. در ژاپن مشکی کردن موهای سفید شده با استفاده از تانیک اسید و نمک های آهن را «شیراگازوم» می گفتند که تا اواخر سده 19 میلادی نیز انجام می شد. بعد از آن رنگ موهای بر پایه پارافنیلن دی آمین در ژاپن شروع به تولید و مصرف نمود. paraphenylenediamine پارا فنیلن دی آمین

 دیکشنری آرایشی بهداشتی احسان حسنانی طبقه بندی انواع رنگ مو و مکانیسم رنگ کردن مو رنگ موها بر اساس میزان ماندگاریشان تقسیم بندی می شوند. به عبارت دیگر بر حسب این که رنگ آن ها تا چه مقدار باقی بماند، به سه دسته رنگ موهای موقتی، نیمه دائمی و دائمی تقسیم بندی می شوند. مکانیسم رنگ آمیزی موها در هر یک از این انواع متفاوت است. degree of durability = درجه ماندگاری

 این رنگ موها معمولاً طوری طراحی می شوند که تمام موها با یک بار استفاده رنگ آمیزی شوند. اما از آنجا که بسیاری از مردم دوست ندارند بعد از رنگ کردن موها تغییر خیلی زیادی روی ظاهر مو داده شود، در این دسته از رنگ موها به صورت رنگ موهای آبکشی شدنی عرضه می شود که در آن میزان رنگ آمیزی به گونه ای تنظیم شده که موها بعد از چند بار رنگ کردن به تدریج رنگ می شوند. دستیابی به تعادل بین قدرت رنگ مو و مقدار ماده باقیمانده روی پوست سر و دست ها بسیار مهم است. color rinses = رنگ موهای آبکشی شدنی نوع ژله ای در این محصول رنگ مو با استفاده از ترکیبات ویسکوز دهنده به فرم ژل در آمده تا از ریخت و پاش در هنگام رنگ آمیزی موها جلوگیری شود. کربوکسی متیل سلولز و صمغ زانتان نمونه هایی از مواد غلیظ کننده یا قوام دهنده می باشند. از این ترکیبات برای رنگ آمیزی همه قسمت های مو و یا بخشی از مو استفاده می شود. فرمولاسیون ژل های رنگ مو معمولاً شامل 1 درصد رنگ اسیدی، 70 درصد آب، 5 درصد بنزیل الکل و 20 درصد ایزوپروپیل الکل است.

 دو ماده شیمیایی پایه در تمام فرایندهای رنگ کردن مو شرکت دارند: ماده اول «پیروکسید هیدروژن» یا «اکسیدان» نام دارد. این ماده موجب حالت گرفتن مو و تثبیت رنگ آن می شود. استفاده از اکسیدان به مقدار زیاد، سولفور مو را خارج می کند. از دست رفتن سولفور مو نیز باعث زیری و نازکی تارهای مو می شود. در اکثر رنگ موها، میزان اکسیدان 30 درصد یا کمتر است. ماده دیگر تشکیل دهنده رنگ مو آمویناک نام دارد. این ماده قلیایی، در نتیجه ترکیب شدن اکسیدان با رنگ اولیه مو، به صورت کاتالیزور عمل و رنگ موها را روشن می کند. همچنین آمویناک موجب جدا شدن کوتیکول و نفوذ رنگ به درون پوسته مو می شود. اولین رنگ موی شیمیایی توسط شیمی دان فرانسوی یوگن شولر با استفاده از ماده شیمیایی پارا فنیل اتیلن دی آمین ساخته شد. امروزه درصد خانم ها موهایشان را رنگ می کنند. بسته به نوع رنگ مو از قبیل دائمی، نیمه دائمی و موقتی بودن از مواد شیمیایی مختلفی در ترکیب رنگ موها استفاده می شود. ماده قلیایی آمونیاک و همچنین اتانول آمین ها و سدیم کربنات در رنگ موها استفاده می شوند. هیدروژن پر اکساید در درصدهای مختلف نیز در رنگ موهای نیمه دائمی و دائمی کاربرد دارد.

  بعد از رنگ کردن مو تا مدتی با استفاده از کاندیشنرهای حاوی سورفکتانت های کاتیونی مطابق دستورالعملی که معمولاً برای همه کاندیشنرها یکسان است، روی موها استفاده می کنند تا پولک های مو روی یکدیگر خوابیده و رنگ مو حفظ شود. به این ترکیبات اصطلاحاً تثبیت کننده رنگ نیز می گویند. از کاندیشنرهای آبکشی شدنی rinse off یا ماسک های به جا ماندنی leave on نیز برای این منظور استفاده می شود. این ترکیبات باید خاصیت اسیدی ملایم داشته باشند.

 مشک استفاده از عطریات با منشأ حیوانی نظیر مشک و عنبر نیز معمول بود. عطریات به طور کلی به دو صورت مفرد و مرکب تولید و به کاربرده می‌شد. برای نمونه از روغنهایی که از گلهای معطری چون نرگس، یاس و گل سرخ تهیه می‌شد، برای چرب کردن بدن و یا موی سر و ریش به منظور خوشبو کردن آنها استفاده می‌کردند. عطرهایی که از طریق تقطیر به دست می‌آمد، عمدتا به منظور معطر کردن جامه و یا جای خواب به کار می‌رفت. از موادی مانند مشک برای معطر کردن و نیز رنگ کردن موی سر و ریش – به واسطه رنگ سیاه آن – استفاده می‌شد. اما ذوق و سلیقه لطیف ایرانی، از ترکیب کردن این مواد با یکدیگر نیز گونه‌های متنوعی از عطریات و مواد خوشبو آفرید که شاید بتوان آنها را (عطریات مرکب) نامید.

  سورفکتانت ها وظیفه سورفکتانت ها چیست؟ سورفکتانت ها عوامل پاک کننده فعالی هستند که سه نقش اصلی اجرا می کنند: نفوذ در پارچه و خیس کردن پارچه سست کردن و رهانیدن چرک ها و آلودگی ها (این ویژگی به فعالیت مکانیکی ماشین لباس شویی کمک می کند) امولسیون کردن ذرات چرک و آلودگی و معلق نگه داشتن آن ها در محیط شستشو   سورفکتانت ها چگونه عمل می کنند؟ در هر مولکول سورفکتانت دو حوزه وجود دارد: یک بخش قطبی یا سر آبدوست و یک بخش غیر قطبی یا چرب یا دم آب گریز. یک اصل اساسی و مهم این است که مواد قطبی با مواد قطبی دیگر بر همکنش خوبی دارند و در مورد مواد غیر قطبی نیز همین طور است.   نفوذ کردن و خیس کردن پارچه آب دارای کشش سطحی بالایی است که این خاصیت از ایجاد موج زیاد در سطح آن جلوگیری می کند (هوا – آب، آب – روغن، آب – جامد). به محض این که سورفکتانت پیوند بین مولکول های آب را می شکند، کشش سطحی آب کاهش می یابد و آب می تواند معوج گردد و تعداد بیشتری از ملکول های سورفکتانت در نزدیکی سطح آب قرار می گیرند. حال آب می تواند در سطوحی که قبلا خیس نشده بوده است مثل پارچه ها نفوذ و نشت کند.   شکل 1: سورفکتانت ها کشش سطحی آب را کاهش می دهند.   جدا سازی و امولسیون کردن چرک و آلودگی به طور معمول آب و روغن با یکدیگر مخلوط نمی شوند. روغن یک ماده غیر قطبی است در حالی که آب قطبی است. با این وجود در حضور مقادیر و غلظت های کافی مولکول های سورفکتانت، روغن می تواند به طور موثری در آب امولسیون شود. بنابراین، بخش قطبی مولکول سورفکتانت جذب آب می شود و بخش غیر قطبی توسط چربی جذب می شود. مولکول های سورفکتانت دور چربی جمع می شوند و وقتی به اندازه کافی زیاد باشند یک میسل (micelle) کروی تشکیل می دهند. بخش های چربی که در میسل قرار می گیرند در آب به خوبی معلق می مانند. فرایند تا زمانی که مقادیر کافی مولکول های سورفکتانت در دسترس هستند تا با باقیمانده های چربی بر همکنش دهند تکرار می شود. شکل دو: عمل پاک کنندگی سورفکتانت ها   مثال ها: سورفکتانت ها هم می توانند مشتقاتی از مواد نفتی، روغن سبزیجات یا چربی های حیوانی باشند و هم ترکیبی از همه این منابع. سه نوع اصلی سورفکتانت وجود دارد که در شوینده های رخت و لباس مورد استفاده قرار می گیرد. سورفکتانت های آنیونی، نانیونی و کاتیونی. سورفکتانت های آنیونی: این سورفکتانت ها دارای سر قطبی با بار منفی هستند. بار منفی سر قطبی معمولا با یون Na+ به تعادل می رسد که در فرایند تولید این عمل انجام می شود. با این وجود سر منفی می تواند با دیگر کاتیون های (ذرات با بار مثبت) موجود در آب مثل کلسیم Ca2+ و منیزیم Mg2+ نیز واکنش دهد و به طور موثری مولکول سورفکتانت ها را غیر فعال نماید. آب سخت حاوی مقادیر بالایی از این کاتیون هاست. سورفکتانت های آنیونی در صنایع تولید پودر شوینده معمول ترین و رایج ترین هستند. آن ها در امولسیون کردن ذرات چربی و خاک، باقیمانده های مواد نرم کننده پارچه بسیار موثر هستند و بسیار کف زا هستند. برخی از مثال های آن ها عبارتند از آلکیل سولفونات های خطی (LAS)، آلکیل بنزن سولفونیک اسید (LABS)، آلکیل آریل سولفونات ها مثل دودسیل بنزن سولفونات (DDBS) و الکل اتر سولفات ها مثل سدیم لوریل اتر سولفات یا تگزاپون (SLES). سورفکتانت ها نانیونی: این سورفکتانت ها سر خنثی دارند و بنابراین در آب سخت توسط ذرات باردار غیر فعال نمی شوند. این مواد در شوینده های با کف اندک به کار می روند. می توانند به همراه سورفکتات های آنیونی بکار روند. برخی از نمونه های آن الکل اتو کسیلات هستند. سورفکتانت های کاتیونی: این سورفکتانت ها دارای سر قطبی با بار مثبت هستند. این ها در گروه عوامل پاک کننده اولیه قرار نمی گیرند، بلکه به عنوان نرم کننده پارچه و همچنین به عنوان عامل ضد باکتری ملایم کاربرد دارند. برخی از این ها عبارتند از ترکیبات آمونیوم چهارگانه بلند زنجیر. معمولا در مواد شوینده مخصوص شستن البسه رایج است که بیش از یک نوع سورفکتانت مورد استفاده قرار گیرد. دلیل این امر تقویت عمل هر سورفکتانت توسط سورفکتانت دیگر است. این عمل موجب می شود قدرت پاک کنندگی نسبت به زمانی که دو سورفکتانت به طور جداگانه عمل می کنند بالاتر رود. با این وجود سورفکتانت های آنیونی و کاتیونی به دلیل داشتن بار مخالف ناسازگار هستند.   بیلدر ها یا سازنده ها وظیفه بیلدر ها چیست؟ بیلدر ها عمل سورفکتانت ها را ارتقا می دهند. برای مثال، انواع مختلف بیلدر ها برای نرم کردن آب مورد استفاده قرار می گیرند و به پخش شدن چرک کمک کرده و اجازه نمی دهند که چرک ها حتی در خارج از محلول شستشو رسوب کنند. باعث قلیاییت محیط شستشو شده که این عمل به از هم پاشیدن و پاک شدن چرکی های پایه روغنی کمک می کند. بیلدر ها چگونه کار می کنند؟ آب به طور طبیعی حاوی یون ها فلزی با بار مثبت (کاتیون) است. غلظت های دو مورد از این کاتیون ها یعنی کلسیم Ca2+ و منیزیم Mg2+ تعیین کننده میزان سختی آب است. Ca2+ و Mg2+ می توانند با سورفکتانت های آنیونی واکنش دهند و باعث شوند عملکرد این سورفکتانت ها کاهش یابد و بر روی پارچه رسوب کنند و یا در درون ماشین لباس شویی رسوب کنند. Ca2+ پاک شدن لکه ها را مختل می کند زیرا با ذرات چرک پیوند داده و آن ها را به سطح پارچه می چسباند. بنابراین آب سخت عمل سورفکتانت را مختل می کند. بیلدر ها با تشکل کمپلکس با Ca2+ و Mg2+ آب را نرم می کنند. (شکل 3 را ببینید)   شکل 3: بیلدر ها با یون های کلسیم و منیزیم آب پیوند می دهند.   مثال ها: سه نوع بیلدر های نرم کننده آب وجود دارد. جداسازی: بیلدر های محلول در آب که کمپلکس های محلولی از Ca2+ و Mg2+ تشکیل می دهند. مشهورترین مثال آن سدیم تری پلی فسفات (STPP)، دیگر فسفات ها مثل تترا سدیم پرو فسفات و تترا پتاسیم پرو فسفات است. برخی مثال های غیر فسفاتی عبارتند از سیترات ها، تادترات ها، سوکسینات ها، گلوکونات ها، پلی کربوکسیلات ها، اتیلن دی آمین، تترا اسیتک اسید یا ادتا (EDTA)، دی اتیلن تری آمین پنتا اسید (DTPA)، هیدروکسی اتیلن دی آمین تری اسیتک اسید (HEDTA) دی هیدروکسی اتیل گلیسین (DEG) و تری اتانول آمین. ته نشین سازی: این نوع بیلدر ها محلول در آب هستند تا زمانی که با یون های Ca2+ و Mg2+ واکنش دهند و در محلول ته نشین شوند. مثال اصلی از این گونه کربنات سدیم است. تبادل یون: این بیلدر ها نامحلول در آب هستند و تولید کمپلکس نا محلول با Ca2+ و Mg2+ می کند. مثال ها شامل زئولیت ها و سدیم دی سیلیکات است.     قلیاها وظیفه قلیا ها چیست؟ قلیاها PH آب محیط شستشو را افزایش می دهند که به شکسته شدن اجزای چربی و روغنی و اسیدی چرک و آلودگی کمک می کند. با این وجود از آنجا که PH بالا می تواند به پارچه آسیب برساند، PH شوینده های لباس به دقت کنترل می شود. عملکرد قلیاها به چه صورت است؟ آب در حالت طبیعی (PH=7) حاوی مولکول های آب است (شکل 4 را ببینید) آب شامل یک اتم اکسیژن است که با دو اتم هیدروژن پیوند تشکیل داده است. با این مقادیر اندکی از مولکول های آب هستند (14-10×1) که به یون های H+ و OH- (ذرات باردار) شکسته می شود. شکل 4: معادله تعادل (واکنش تعادل) تجزیه طبیعی مولکول های آب به یون را توصیف می کنند.   اگر یک ماده به آب اضافه شود به طوری که غلظت یون های H+ افزایش یابد، محلول آبی اسید تر می شود و PH کمتر از 7 می شود. (شکل 5 را ببینید) و اگر ماده ای به آب اضافه شود که باعث شود غلظت OH- افزایش یابد محلول آبی قلیایی تر می شود و PH به بالاتر از 7 افزایش می یابد. قلیاها در مواد شوینده باعث افزایش غلظت یون های OH- می شوند و بنابراین PH محیط شستشو را افزایش می دهند. شکل 5: مقیاس PH     چرک ها و آلودگی ها و سطوح پارچه به طور کلی دارای بار منفی هستند. با یک افزایش یون های منفی در محلول، بار منفی سطح افزایش می یابد و چون بارهای همنام یکدیگر را دفع می کنند، حذف چرک و آلودگی از سطوح ساده تر می شود. مثال ها: سدیم کربنات، سدیم بی کربنات، سدیم سیلیکات، سدیم سیترات، آمونیوم هیدروکسید می تواند برای افزایش PH شوینده ها مورد استفاده قرار گیرد.   عامل ضد ته نشینی (ضد رسوب): این عامل ها چگونه عمل می کنند؟ عامل های ضد ته نشینی از رسوب مجدد چرک ها و آلودگی پارچه ها بر روی سطح پارچه جلوگیری می کند. عوامل ضد ته نشینی چگونه عمل می کنند؟ عوامل ضد ته نشینی بار منفی روی سطح پارچه را افزایش می دهند به طوریکه سطح ذرات چرک را از خود می راند و دافعه ایجاد می کند. زیرا هم چرک و آلودگی و هم سطح پارچه هر دو بار منفی دارند و بارهای همنام یکدیگر را دفع می کنند. (شکل 6 را ببینید) شکل 6: عامل ضد ته نشینی یا ضد ترسیب CMC بر روی پارچه     مثال ها: کربوکسی متیل سلولز (CMC) بر روی پارچه های کتانی موثر است. پلی وینیل پیرولیدن(Polyvinyl pyrrolidone) بر روی پارچه های پشمی و سنتزی اثر بیشتری دارد. پلی اتیلن گلایکول (PEG) و پلی وینیل الکل نیز می توانند به عنوان عوامل ضد ترسیب مورد استفاده قرار گیرند. آنزیم ها: آنزیم ها چگونه عمل می کنند؟ آنزیم ها در مواد شوینده دو نقش اساسی دارند. زدودن و پاک کردن موثر لکه ها مراقبت از رنگ پارچه و خود پارچه چگونگی عملکرد آنزیم ها آنزیم ها مولکول های بزرگ مثل پروتئین ها، کربوهیدارت ها و چربی ها را به بخش های کوچکتر می شکند. این بخش های کوچکتر هم می تواند محلول در آب باشد و هم می تواند از لحاظ سایز و قطبیت با سورفکتانت ها سازگار باشند در محلول معلق شوند. آنزیم ها کاتالیزور هستند. کاتالیزور ها سرعت واکنش شیمیایی را بدون این که در فرایند مصرف شوند افزایش می دهند. بنابراین، تنها مقادیر اندکی از آنزیم نیاز است تا در شوینده های رخت شویی بکار رود زیرا آنزیم ها چندین و چند مرتبه می توانند کار کنند. با این وجود این بدین معنا نیست که همان محلول مواد شوینده می توان دوباره و دوباره برای چندین مرتبه شستشو بکار رود. اگر چه آنزیم ها همچنان فعال باقی می مانند مقادیر دیگر مواد اولیه کلیدی موجود در فرمولاسیون مقادیر چرک و آلودگی را که می تواند به کمک هر ماده اولیه در محلول شستشو معلق بماند را محدود می کند. اکثر آنزیم ها در دمای بالا مثلا در حدود بالای 60 درجه سانتی گراد تخریب می شوند. این آنزیم ها معمولا در آب گرم با دمای بالای 40 درجه سانتی گراد حداکثر تاثیر گذاری را دارند. با این وجود برخی آنزیم ها در آب سرد بهتر عمل می کند. زدودن لکه ها آنزیم های مختلف می توانند انواع مختلف چرک و لکه ها را بشکنند. برخی آنزیم ها لکه های پروتئینی را به ذرات کوچکی به نام لیپید می شکنند (برای مثال خون، محصولات لبنی، تخم مرغ، گوشت، گل و لکه ناشی از چمن) دیگر آنزیم ها کربوهیدرات هایی مانند گوجه، پاستا و برنج را به مولکول های کوچکتر به نام الیگوساکارید ها (oligosaccharides) و مونو ساکاریدها (monosaccharides) می شکند. دیگر آنزیم ها چربی ها (یا لیپیدها) مثل کره و یا روغن را پاک می کند. پس از شکسته شدن لکه ها و چرک ها توسط آنزیم ها مستقل از نوع لکه ها و یا آنزیم، تکه ها و ذرات شکسته شده توسط سورفکتانت ها در محلول معلق می شود. حفاظت از رنگ پارچه و الیاف پارچه برخی از آنزیم ها به گونه ای عمل می کنند که پارچه های کتانی را نرم کنند که این عمل به کمک جدا کردن الیاف سطحی پارچه انجام می شود. یک کتان با سطح نرم و صاف اجازه نمی دهد ذرات چرک به سادگی بر روی الیاف رسوب نماید و به سادگی رها و آزاد بوده و آزادانه حرکت می کنند. آنزیم ها به زدودن کرک و پرز) و ذرات تل پارچه کمک می کند. مثال: رایج ترین آنزیم مورد استفاده پروتئاز است که پروتئین ها را می شکند. پس از آن آمیلاز، نشاسته را که نوعی کربوهیدرات است می شکند و سپس لیپاز که باعث شکستن چربی ها و روغن ها می گردد.     سفید کننده ها و رنگ برهای اکسیژن فعال وظیفه آن ها چیست؟ سفید کننده های اکسیژن فعال به منظور بهبود بخشیدن به میزان سفید شوندگی و درخشان شوندگی پارچه ها لکه ها را از پارچه ها می زدایند. این مواد سفید کننده برای استفاده از پارچه های رنگی و بدون آسیب رساندن به رنگ پارچه ها بسیار مناسب هستند. عملکرد سفید کننده ها به چه صورت است؟ سفید کننده های اکسیژن فعال با اکسیداسیون کردن لکه ها عمل می کند. به این معنا که جز فعال سفید کننده از چرک الکترون می گیرند و نتیجه نهایی به شکل زیر است: جدا کردن و شکستن پیوند های شیمیایی در چرک ها و شکستن آن ها در ادامه سورفکتانت ها ذرات شکسته شده را معلق می کند. تغییر در حالت اکسایش لکه ها و بی رنگ کردن آن ها ماده فعال یک سفید کننده اکسیژنی ماده هیدروژن پراکسید (آب اکسیژنه) می باشد. مثال: سدیم پر کربنات، این ماده معروفترین سفید کننده اکسیژنی است ولی تنها در بالاتر از 60 درجه سانتی گراد فعال است به همین دلیل فعال کننده های سفید کننده در شوینده های طراحی شده در آب سرد اضافه می شوند.     عوامل آنتی میکروبیال عوامل آنتی باکتریال، که به عوامل ضد عفونی کننده و بهداشتی کننده نیز معروف هستند می توانند وابسته به میکروب کشی (کشنده میکرو ارگانیسم ها) و یا وابسته به پایداری میکروب ها (بازدارنده رشد میکروارگانسیم ها) باشند. میکروارگانیسم ها شامل باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها می شوند. این عوامل از نقطه نظر بهداشتی پارچه ها را تمیز کرده و از پخش بیماری ها جلوگیری می کند و بوی ناشی از میکروارگانیسم ها را کاهش می دهند. عوامل آنتی باکتریال چگونه عمل می کنند؟ این عوامل می توانند از طرق مختلف عمل کنند. برخی از آن ها با تشکیل دیواره های سلولی میکروبی یا ممبران و غشاهای سلولی اثرات میکروب کشی دارند. برخی از آن ها با مداخله کردن در سنتز پروتئین های میکروبی، نوکلئیک اسیدها یا متابولیت های ضروری اخلال به وجود می اورند. اثرات این مداخله به صورت میکروب کشی و یا پایدار کردن میکروب ها و ثابت نگه داشتن آن ها گردد. مثال ها: کلرید های آمونیوم چهارگانه و الکل ها می توانند به عنوان عوامل ضد میکروب یا آنتی باکتریال مورد استفاده قرار گیرند.     نرم کننده های پارچه نرم کننده های پارچه چگونه عمل می کنند؟ نرم کننده های پارچه ویژگی های زیر را برای پارچه به ارمغان می آورد. نرمی (یا مخملی بودن و کرکی بودن برای حوله ها) کاهش الکتریسیته ساکن (جلوگیری از قفل شدن و چسبیدن پارچه ها به یکدیگر) کاهش پرزها و کرک و موی پارچه (و سادگی در اتو کشی) طریقه عملکرد نرم کننده های پارچه: (نرمی، صافی و کاهش چسبندگی) (شکل 7 را ببینید) نرم کنند های پارچه، سورفکتانت های کاتیونی هستند به این معنی که یک سر آن ها قطبی بوده و دارای بار مثبت است. این سر مثبت به سر منفی سطح پارچه های باردار جذب می شود و در کنار پارچه و الیاف و فیبر ها می پیوندد. هنگامی که سر مثبت به پارچه می پیوندد، دم روغنی از سطح بیرون می زند و احساس نرمی و لطافت و صافی پارچه را به دست انسان منتقل می کند. لایه ای از مولکول ها بر روی سطح می تواند پارچه را به ویژگی های ضد آب بودن مزین کند. شکل 7: مولکول های نرم کننده پارچه بر روی سطح پارچه ردیف می شوند.   بار استاتیک کاهش یافته بار الکتریکی یا بار ایستا وقتی که فیبر های پارچه با یکدیگر بر همکنش دارند تولید می شود، خصوصا هنگامی که البسه خشک هستند. هنگامی که نرم کننده های پارچه بر روی الیاف می نشینند (همانطور که در بالا توضیح داده شد) یک پوشش روان و لغزنده ایجاد می شود که فیبر را قادر می سازد بدون تولید بار الکتریکی بر روی یکدیگر بلغزد. پوشش نرم کننده های پارچه (مولکول های آن) باعث هدایت الکتریسیته می شود و به بار ساکن تولید شده اجازه تخلیه شدن می دهد. مثال ها: سورفکتانت های کاتیونی شامل آمین های بلند زنجیر و ترکیبات آمونیوم چهارگانه بلند – رنجبر می شود.     عطر و رایحه ها عطر و رایحه ها چه عملی انجام می دهند؟ عطرها علاوه بر ایجاد بو و رایحه دلپذیر بوی نامطبوع مواد شیمیایی و همچنین بوی چرک های محیط شستشو را خنثی می کنند. آنها احساس و خلق و خوی مصرف کننده را بهبود بخشیده و عمل شستشو را تبدیل به عملی دلپذیر و خوشایند می کنند. چگونگی عملکرد عطرها و رایحه ها عطرها و رایحه ها مواد شیمیایی هستند که بوی آن ها برای انسان قابل تشخیص است. یعنی انسان شامل صدها گیرنده حس بویایی است که مولکول های بو می تواند با آن ها پیوند دهد. دقیقا مثل کلید در قفل، مولکول های با بوی خاص اگر شکل درستی نیز داشته باشند در گیرنده های خاص جا می گیرند. به این پدیده "شناخت مولکولی" گفته می شود. بنابراین بو به شکل و ساختار مواد شیمیایی وابسته است. مثال ها: عطرهای بسیار متنوعی وجود دارد که در مواد شوینده به کار می رود.     درخشان کننده های نوری درخشان کننده های نوری چه عملی انجام می دهند؟ درخشان کننده های نوری انعکاس نور را از سطح پارچه افزایش می دهند و باعث می شود پارچه ها سفیدتر و درخشان تر به نظر برسند و کمک می کنند پارچه برای مدت طولانی تر نو به نظر برسد. چگونگی عملکرد درخشان کننده های نوری درخشان کننده های نوری ظاهرا رنگ های نامطلوب مثل زردی پارچه که با گذشت زمان به صورت طبیعی رخ می دهد را می پوشاند. درخشان کننده های نوری این عمل را با اراده رنگ های مکمل انجام می دهد. از آنجایی که نور می تواند طول موج های مختلفی داشته باشد و این نور انعکاس می یابد و پخش می شود، رنگ های مختلفی در طبیعت دیده می شود. رنگی که دیده می شود از ترکیب همه طول موج های نور که به نور چشم می رسد حاصل می شود. انسان تنها می تواند بخش کوچکی از همه طول موج های موجود نور را که معروف به طیف مرئی است مشاهده کند. سفید ترکیبی از همه طول موج ها در طیف مرئی است. در پایین طیف مرئی ناحیه فوق بنفش قرار گرفته است. درخشان کننده های نوری به پارچه می چسبند نور ماورا بنفش را جذب می کنند و آن را به صورت نور آبی-بنفش می تابانند (شکل 8) نور آبی وقتی گسیل می شود با نور زرد گسیل شده توسط پارچه برهمکنش کرده و در نهایت یک ظاهر کلی سفید رنگ می دهد.   شکل 8: مولکول های درخشان کننده نوری نور UV را تبدیل می کند و منجر به ظاهر سفید پارچه می شوند. مثال: برخی از گروه های درخشان کننده های نوری شامل آمینوتری آزین ها و کوئوماری ها و استلین ها می شود.     نگهدارنده ها: چه کاری انجام می دهند؟ نگهدارنده ها در حین انبارداری از گندیدن و فساد مواد شوینده جلوگیری می کند. به طور کلی تنها در مایعات شستشو دهنده و پاک کننده مورد نیاز است. چگونگی عملکرد نگهدارنده ها کلیه ترکیبات آلی شوینده ها مثل سورفکتانت ها و آنزیم ها زیست تخریب پذیر هستند. به این معنی که می توانند در محیط توسط باکتری ها شکسته شوند. با این وجود، باکتری ها می تواند در ظروف مواد شوینده، رسوخ کنند و باعث گندیدگی آن ها در حین انبارداری شوند. نگهدارنده های با کشتن باکتری ها از این پدیده جلوگیری می کنند. مثال: گلوتارآلدئید و تترا سدیم اتیلن دی آمین تترا استیک اسید یا ادتا (EDTA) از جمله نگهدارنده ها هستند.     هیدروتروپ ها: وظیفه آن ها چیست؟ هیدروتروپ ها یا حل کننده ها ویژگی های ریزشی شوینده های مایع را به وسیله جلوگیری از تشکیل ژل یا جدا سازی آن ها در ته بطری را حمایت کرده و ثابت نگه می دارد. چگونی عملکرد هیدروتروپ ها هیدروتروپ ها مشابه سورفکتانت هایی که دارای دو سر هستند یک سر قطبی (هیدروتروپ) و سر غیر قطبی (هیدروفوبیک) دارند، هستند. علیرغم این شباهت ها این مواد معمولا کوچکتر و نسبت به مولکول های سورفکتانت کمتر خطی هستند. این مواد تشکیل میسل های سورفکتانت را در بطری منقطع می کند که می تواند باعث ساختار ژلی با ویسکوزیته بالا شود و فازهای نامحلول ایجاد کند. در این راه اضافه کردن هیدروتروپ در شوینده های مایع به یکنواخت ماندن ترکیبات در شوینده مایع و بهبود ویژگی های ریزشی مورد نیاز جهت مصرف آسان کمک می کند. مثال: سولفونات های آروماتیک زنجیر کوتاه مثل زایلین سولفونات، کوفن سولفونات، برخی گلایکول اتر سولفات ها و اوره.     کمک فرایند ها: وظیفه آن ها چیست؟ این مواد ویژگی های فیزیکی شوینده های پارچه را در حین فرایند و انبارداری و مصرف، مصرف کننده بهبود می دهد. چگونگی عملکرد کمک فرایند ها: انواع مختلفی از این مواد وجود دارد: رطوبت گیر ها قادر به پیوند چندین مولکول آب و تولید هیدرات ها هستند. این عمل به طور موثری هر نوع رطوبتی را گیر می اندازد و ایجاد پودرهای خشک و با خاصیت ریزش مناسب می کند. سدیم سولفات مثالی رایج از آن هاست. حلال به انحلال ترکیبات شوینده در شوینده های لباس مایع کمک می کند. برخی از حلال ها که امتزاج پذیر هستند قادر به حل کردن مواد اولیه در آب هستند. این حلال ها ترکیبی یکنواخت در شوینده های مایع ایجاد می کند. الکل ها مثالی از حلال هایی است که اثری اضافی در کاهش نقطه انجماد شوینده های مایع دارد. این ماده از شکستن ویژگی های فیزیکی مواد شوینده که می تواند موجب تشکیل کریستال در انباداری سرد شود جلوگیری می کند. دیگر مثال ها شامل اتانول و پروپانول می شود.     تنظیم کننده های کف: چه عملی انجام می دهند؟ تنظیم کننده های کف از تشکیل کف طی فرایند شستشو جلوگیری می کنند. علی الخصوص در ماشین های لباس شویی که از جلو بارگیری می شوند، انرژی مکانیکی از طریق برخورد دیواره های وان چرخان ایجاد می شود. مقادیر زیاد کف اثر به هم خوردن را خنثی کرده و شستشو اثر لازم را ندارد. تنظیم کننده های کف از تشکیل کف به وسیله پخش سورفکتانت ها در فصل مشترک هوا – آب و تشکیل حباب جلوگیری می کنند و یا باعث می شوند حباب های کف یا سدهای هیدروفوب تشکیل شده در محیط شستشو متلاشی شوند. مثال: تنظیم کننده های کف عموما مولکول های بلند زنجیر روغنی یا هیدروفوب هستند. برخی صابون ها، سیلوکسلن ها و پارافین ها تنظیم کننده های کف بکار می روند.     بازدانده های خوردگی: چه عملی انجام می دهند؟ این مواد از خوردگی سطوح فلزی ماشین لباسشویی در بخش های داخلی آن جلوگیری می کند. این مواد اهمیت چندانی ندارد چون اجزای در معرض ماشین لباس شویی معمولا از استیل ضد زنگ ساخته شده است. وظیفه آنها چیست؟ برای رخداد خوردگی، عوامل زیر برای تولید یک سلول گالوانیک نیاز است: آند (الکترود بار مثبت که از آن الکترون جاری می شود و عمل اکسیداسیون در آن رخ می دهد). کاتد (الکترود بار منفی که الکترون ها به آن جاری می شوند و عمل کاهش در آن رخ می دهد). سیم الکتریکی بین آند و کاتد (مثلا یک قطعه فلز) یک مایع که می تواند بار آند و کاتد را یکدیگر متصل کند (الکترولیت) در ماشین لباس شویی، کاتد و آند سطوح فلزی هستند که بین آن ها اختلاف بار وجود دارد حتی اگر این اختلاف بار لحظه ای باشد، سیم الکتریکی با سطوح فلزی بین این دو ناحیه تامین می شود و الکترولیت مخلوط آب و شوینده است. جریان الکتریسته در این سل موجب خوردگی سطوح فلزی به مرور زمان می شود. بازدارنده های خوردگی با جلوگیری و کاهش نواحی با اختلاف بار و تشکیل لایه ای نازک در آن محل نقش خود را ایفا می کنند. مثال ها: سدیم سیلیکات یک بازدارنده خوردگی رایج است.

ترجمه به فارسی: استفاده از این برس آسان بوده و موجب شکل دادن طبیعی و رنگ کردن متمایز ابروها می شود.